Τήν παραμονή, λίγο μετά τά μεσάνυχτα, “ἐγενόμην ἐν τή νήσω τή καλούμενη Πάτμω”. Καθώς ἔπαιρνε νά χαράξει ἤμουν πάνω στή Χώρα. Ἡ θάλασσα, ἀκίνητη σάν τό μέταλλο, ἔδενε τά τριγυρινά νησιά.Δέν ἀνάσαινε οὔτε ἕνα φύλλο μέσα στό φῶς πού δυνάμωνε. Ἡ γαλήνη ἦταν ἕνα κέλυφος ὁλωσδιόλου ἀράγιστο.Ἔμεινα καρφωμένος ἀπό αὐτή τήν ἐπιβολή ἔπειτα ἐνίωσα πώς ψιθύριζα:“Ἔρχου καί βλέπε...”.

Γεώργιος Σεφέρης

"Από στενός πατριώτης, γίνομαι εθνικιστής, με τη συνείδηση του έθνους μου και όλων των άλλων εθνών, γιατί οι διαφορές των εθνών πάντα θα υπάρχουν, και έχω τη συνείδησή τους και χαίρομαι που υπάρχουν αυτές οι διαφορές, που με τις αντιθέσεις τους, με τις αντιλήψεις τους, υψώνουν την ανθρώπινη συνείδηση και ενέργεια. Από άτομο γίνομαι άνθρωπος. " (ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ. ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 18-3-1919)



 Άρθρο - ανάλυση του Αντιναύαρχου ε.α. Β. Μαρτζούκου Π.Ν. και είναι απο την ιστοσελίδα του Αντίβαρου.

ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΟΤΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΜΑΣ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ!!!


Για αυτό είναι καλό να ξυπνήσουμε απο τον λήθαργο που μας έχουν ρίξει οι ελληνόφωνοι πολιτικοί μας: Αυτόν της διάβρωσης και τελικής καταστροφής της Ελλάδος!!! Ο καθένας ας τα εκλάβει όπως νομίζει.

Για να διαβάσετε περισσότερα κλικ στην εικόνα ή ΕΔΩ για να κατεβάσετε το άρθρο σε PDF






Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009

Στην Αγκυρα ο Ομπάμα, η Αθήνα στην απομόνωση

Σχόλιο του διαχειριστή: Το παρακάτω άρθρο-ανάλυση αφιερώνετε στην κυρία Θεοδώρα Μητσοτάκη και το επιτελείο της. Είναι ένας ύμνος στην ανυπαρξία τους και στην προκλητική αδιαφορία τους στα εθνικά μας θέματα. Η Ελληνική εξωτερική πολιτική αυτή την στιγμή είναι μια σπάνια επίδειξη και συνδυασμός ανοργανωσιάς, ανευθυνότητας, κακής διαχείρισης, ακαταλλήλων ανθρώπων, έλλειψης σχεδιασμού, οράματος, και κυνήγι προσωπικών φιλοδοξιών.
Μέσα σε λίγα χρόνια χάθηκε κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και διπλωματικού κύρους. Η φύση όμως μισεί το κενό και στην περίπτωση μας το καλύπτει με τον καλύτερο τρόπο η Τουρκία προωθώντας τα συμφέροντα της με θράσος και μακροχρόνιο σχεδιασμό. Εμείς μείναμε με ένα μάτσο εφιάλτες να λύνουν και να δένουν οδηγώντας την Ελλάδα από την μια ήττα στην άλλη.
Μετά την διπλωματική άτακτη υποχώρηση το μόνο που απομένει είναι και η εδαφική υποχώρηση. Αν συνεχίσουμε έτσι είναι σίγουρο ότι θα συμβεί και αυτό στο μέλλον.



Την ώρα που η Τουρκία δημιουργεί νέες συμμαχίες και ακολουθεί επιθετική πολιτική στη διπλωματική σκακιέρα, η Ελλάδα χαρακτηρίζεται από «διπλωματική αγοραφοβία»
«E» 14/3

Η επιλογή της Τουρκίας από τον Μ. Ομπάμα για μία από τις πρώτες επισκέψεις του στο εξωτερικό ως προέδρου των ΗΠΑ, πέραν του (αδικαιολόγητου) ξαφνιάσματος που προκάλεσε στην Αθήνα, δημιουργεί νέα δεδομένα και για την ελληνική εξωτερική πολιτική αλλά εγείρει και πολλά ερωτήματα για το πώς κινείται τα τελευταία χρόνια η ελληνική διπλωματία.

Η Τουρκία, κατέχοντας μοναδική γεωστρατηγική θέση εκμεταλλευόμενη το πλεονέκτημα του συνδυασμού της κοσμικής χώρας με την ισχύ του κοσμικού Ισλάμ, φρόντισε με μεθοδικό τρόπο, αναλαμβάνοντας υψηλό ρίσκο (όπως π.χ. με την υποστήριξη της Χαμάς) και υπερβαίνοντας ταμπού δεκαετιών (όπως π.χ. με την Αρμενία), ερχόμενη ακόμη και σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, να αναπτύξει πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, η οποία λειτούργησε πολλαπλασιαστικά στη στρατηγική σημασία της χώρας.

Το τουρκικό παράδειγμα, παρά τη διαφορά των μεγεθών, δημιουργεί τον πειρασμό για έστω και παρακινδυνευμένες συγκρίσεις.

Σε αντίθεση με την Τουρκία, η ελληνική διπλωματία αφού εξάντλησε σε μηδενικό χρόνο τα οφέλη των Ολυμπιακών Αγώνων, οδηγήθηκε σ' έναν ιδιότυπο απομονωτισμό (ίσως πιο ακριβής είναι ο όρος περί «διπλωματικής αγοραφοβίας»), με μοναδική εξαίρεση την πρωτοβουλία του κ. Καραμανλή για ενεργειακή συνεργασία με τη Ρωσία και το βέτο στα Σκόπια (πολιτική που έμεινε όμως ημιτελής).

Εγκαταλείφθηκαν οι σχέσεις με το Ιράν και τον Αραβικό κόσμο, μηδενίστηκε ο ελληνικός παρεμβατικός ρόλος στα Βαλκάνια και με την επιστροφή στη διπλωματία της (συνήθως ανούσιας) κινητικότητας και των δημοσίων σχέσεων μεγιστοποιούνται τα προβλήματα αναποτελεσματικότητας της εξωτερικής πολιτικής, ενώ η απουσία οράματος και συγκεκριμένων στόχων «αφόπλισε» το σημαντικό όπλο που είχε η χώρα, τη συμμετοχή της στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και τείνει να μετατρέψει την άλλη «ευκαιρία» της προεδρίας του ΟΑΣΕ σε πηγή προβλημάτων στις ελληνορωσικές σχέσεις.

Η επίσκεψη Ομπάμα στην Αγκυρα, πάντως, δεν θα είναι ανέφελη. Η έστω και απλή αναφορά στη «Γενοκτονία των Αρμενίων», η αναγνώριση της οποίας αποτελεί επίσημη θέση του κ. Ομπάμα (λόγω και των στενών σχέσεών του με το αρμενικό λόμπι), είναι δεδομένο ότι θα διαταράξει το κλίμα της επίσκεψης.

Οι επαφές με τις οργανώσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων αλλά και αυτή ακόμη η επίσκεψη στο Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν είναι ζητήματα που αντιμετωπίζονται θετικά από την Αγκυρα.

Ολα αυτά όμως είναι θέματα καθαρά συμβολικού χαρακτήρα σε αντίθεση με τον ρόλο στρατηγικού εταίρου τον οποίο αποδίδει η νέα αμερικανική κυβέρνηση στην Τουρκία ενισχύοντας έτσι τον χαρακτήρα της ως περιφερειακής δύναμης.

Η Αθήνα, καθώς αρνείται ακόμη να δει την πραγματικότητα της σταδιακής διαμόρφωσης της «Ειδικής Σχέσης» που σύντομα θα επιζητεί η ίδια η Τουρκία από την Ε.Ε. (καθώς το «κοστούμι» του κράτους-μέλους δίπλα στην Κύπρο, στη Μάλτα ή τη Σλοβενία, είναι πολύ μικρό για τη νεοοθωμανική Τουρκία) αναμένει την επίσκεψη Ομπάμα ελπίζοντας ότι θα σωθούν τουλάχιστον τα προσχήματα.

Η ελληνική πλευρά προσδοκά ότι ο κ. Ομπάμα δεν θα λησμονήσει σειρά επίσημων δεσμεύσεών του για το Κυπριακό και το θέμα του Πατριαρχείου. Η ελληνική κυβέρνηση επίσης θα ανέμενε να συζητηθούν και οι συνεχιζόμενες εντάσεις στο Αιγαίο αλλά το ζητούμενο είναι εάν υπάρξει τέτοια παρέμβαση με ποιον τρόπο και σε ποια κατεύθυνση θα γίνει ώστε η ελληνική πλευρά να μη βρεθεί, και μάλιστα «κατόπιν αιτήματός της», εγκλωβισμένη σε μια νέα «Συμφωνία της Μαδρίτης».

Σε ό,τι αφορά το Κυπριακό, όλοι ελπίζουν ότι ο κ. Ομπάμα θα είναι περισσότερο... διακριτικός από την υπουργό των Εξωτερικών του, που πρόβαλε στο κοινό ανακοινωθέν με τον Τούρκο ομόλογό της την επίλυση του Κυπριακού ώστε «να αρθεί η απομόνωση των τουρκοκυπρίων» και όχι για να «σταματήσει η τουρκική κατοχή «όπως ανέφερε στην επιστολή που έστειλε τον Οκτώβριο του 2008 κατά την προεκλογική εκστρατεία του ο κ. Ομπάμα στο ελληνοαμερικανικό λόμπι.

«ΣΚΑΚΙ» ΜΕ ΦΕΣΙ

1.ΑΦΡΙΚΗ. Το 2008 πραγματοποιήθηκε στην Κων/πολη Διάσκεψη Συνεργασίας Τουρκίας - Αφρικής με τη συμμετοχή εκπροσώπων από 50 αφρικανικές χώρες. Στόχος να αγγίξει τα 30 δισ. δολ. το 2010 ο όγκος των μεταξύ τους συναλλαγών. Η Τουρκία δραστηριοποιείται αναπτυξιακά σε 37 αφρικανικές χώρες.

2.ΟΗΕ Υστερα από πέντε χρόνια συνεχούς λόμπινγκ, η Τουρκία εξελέγη τον Οκτώβρη του 2008 μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

3.ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ. Ο Γκιούλ συνοδευόμενος από υπουργούς και περίπου 150 Τούρκους επιχειρηματίες πραγματοποίησε πρόσφατα τριήμερη επίσκεψη εκεί. Στόχος ο όγκος των συναλλαγών μεταξύ των δύο χωρών να αγγίξει τα δέκα δισ. δολ. το 2010.

4.Συμμαχία των Πολιτισμών. Στην Κων/πολη πρόκειται να λάβει χώρα το δεύτερο φόρουμ της Συμμαχίας των Πολιτισμών στις αρχές Απριλίου. Θα παραστούν Μπαράκ Ομπάμα και Χοσέ Θαπατέρο.
ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ

Ο νέος «χάρτησ» της Τουρκίας«Καθοδηγητής» Αράβων και... συνεργάτης Ισραηλινών
Κάποτε ήταν ο «Μεγάλος Ασθενής». Κάθε μέρα που περνά, όμως, αποδεικνύει ότι η Τουρκία έχει αναρρώσει πλήρως και εδραιώνεται στη θέση της περιφερειακής υπερδύναμης. Η Τουρκία, υπό την παρούσα πολιτική ηγεσία, είναι ο μόνος μεσολαβητής που εμπιστεύονται ο Ομπάμα κι ο Αχμαντινετζάντ, οι Ισραηλινοί κι οι Αραβες, γεγονός που της προσδίδει τεράστια αίγλη και ειδικό διπλωματικό βάρος.


Ο Τούρκος πρόεδρος Γκιούλ βρέθηκε την περασμένη εβδομάδα στην Τεχεράνη για τη σύνοδο του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας. Ο οργανισμός αυτός ιδρύθηκε από την Τουρκία, το Ιράν και το Πακιστάν και περιλαμβάνει σήμερα 10 κράτη της ευρύτερης περιοχής.
Το υψηλό επίπεδο των ιρανοτουρκικών σχέσεων επέτρεψε στον Αμπντουλάχ Γκιούλ να είναι ο ιδανικός αγγελιαφόρος της νέας αμερικανικής ηγεσίας στην ιρανική κυβέρνηση, αν και ο Ιρανός πρόεδρος απορρίπτει προς το παρόν την τουρκική μεσολάβηση.

Ο ακαταμάχητος ρεαλισμός της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής είναι που εξηγεί τις αντιφάσεις της και στις τουρκοϊσραηλινές σχέσεις. Το ξέσπασμα του Ερντογάν στο Νταβός κατά της ισραηλινής θηριωδίας στη Γάζα και στα υπόλοιπα παλαιστινιακά εδάφη και οι βαριές κουβέντες που ξεστόμισε ο Τούρκος πρωθυπουργός στον Ισραηλινό πρόεδρο, Σιμόν Πέρες, τον αναγόρευσαν σε ήρωα, για ακόμα μία φορά, για όλους τους μουσουλμάνους, και ειδικά τους Παλαιστινίους.

Ωστόσο, ενώ το επεισόδιο θεωρήθηκε αυτοστιγμεί λήξαν, η συμμαχία Ισραήλ-Τουρκίας είναι διαρκής. Χάρη στην Τουρκία, Συρία και Ισραήλ είχαν απευθείας διαπραγματεύσεις σε τουρκικό έδαφος. Οι δύο χώρες βρίσκονται τεχνικά σε εμπόλεμη κατάσταση από το 1967. Η επιτυχία ήταν τεράστια. Μετά την τουρκική πρωτοβουλία (που εκδηλώθηκε μάλιστα αντίθετα στις αμερικανικές προτροπές), τώρα προσεγγίζουν την υπογραφή ειρηνευτικής συνθήκης. Ο Σύρος πρόεδρος, Μπασάρ αλ Ασαντ, πρόσφατα δήλωσε πως μια συμφωνία ειρήνης είναι όχι απλά δυνατή, αλλά «πιθανή».

Η διαρκής εμπιστοσύνη μεταξύ Τουρκίας κι Ισραήλ στηρίζεται στη διαρκή και αταλάντευτη στρατιωτική και οικονομική συνεργασία τους. Οι Τούρκοι στρατηγοί θεωρούν ανεκτίμητη την ισραηλινή στρατιωτική τεχνογνωσία, ενώ οι Ισραηλινοί προσέχουν πολύ έναν από τους καλύτερους πελάτες της αμυντικής βιομηχανίας τους. Ταυτόχρονα, οι δύο χώρες διαπραγματεύονται την κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού μεταξύ των λιμανιών Τσεϊχάν (Τουρκία) και Ασκελόν (Ισραήλ), που θα ενώνεται με αυτόν που καταλήγει στο λιμάνι του Εϊλάτ στην Ερυθρά Θάλασσα. Παρακάμπτοντας το Σουέζ, εξοικονομείται χρόνος και χρήμα. Ετσι, θα μεταφέρεται το 1% της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου. Θα εξορύσσεται κυρίως στο Αζερμπαϊτζάν και θα καταλήγει με τάνκερ στην Ινδία, η οποία είναι το τρίτο μέρος των συνομιλιών.Εκανε το Βόρειο Ιράκ από αγκάθι... χρυσωρυχείο της

Η πολυδιάστατη παρουσία που έχουν ο Ερντογάν και -το alter ego του- ο Γκιούλ στο παγκόσμιο παιχνίδι τούς κάνει να μοιάζουν με σκακιστές σε αγώνες «σιμουλτανέ». Προκατάληψη αιώνων έσπασε ο Γκιούλ όταν πήγε στην Αρμενία για να παρακολουθήσει τον ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ των δύο χωρών. Κίνηση που ανταπέδωσε ο Αρμένιος πρωθυπουργός, προσκαλώντας την Τουρκία να συμμετέχει στην κοινοπραξία που θα κατασκευάσει και θα διαχειρίζεται το νέο πυρηνικό εργοστάσιο της χώρας του. Κι όλα αυτά ενώ το ζήτημα της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Αρμενίων είναι αδιαπραγμάτευτο για την Τουρκία.

Στο Β. Ιράκ είναι εγκατεστημένοι χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες που επιχειρούν καθημερινά εναντίον του ΡΚΚ, ενώ πληροφορίες κάνουν λόγο για αμνηστία σε όσους αντάρτες παραδώσουν τα όπλα. Ταυτόχρονα, οι τουρκικές εταιρείες στην περιοχή έκαναν τζίρο 7 δισ. δολαρίων.

Η υπερδραστήρια διπλωματική προσπάθεια της τουρκικής ηγεσίας αξιοποιεί πλήρως τη στρατηγική γεωγραφική θέση της Τουρκίας. Εκτός από το πλεονέκτημα που ιστορικά δίνει ο έλεγχος των Στενών του Βοσπόρου, άρα και της ναυσιπλοϊας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα πετρέλαια της Κασπίας, έχει αξιοποιήσει στο έπακρο τη διπλωματία των αγωγών.
ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑΑνταποκρινόμενη στις γεωπολιτικές εξελίξεις, η Τουρκία ψάχνει πάτημα, μεταξύ άλλων, και στα Βαλκάνια. Σε αυτό το πλαίσιο, έγινε τον περασμένο Γενάρη η δεύτερη χώρα (μετά την Αλβανία), η οποία υπέγραψε συμφωνία κατάργησης της βίζας με το Κόσοβο, την ανεξαρτησία του οποίου είχε προηγουμένως αναγνωρίσει καλώντας και τις αραβικές χώρες να πράξουν το ίδιο.

Το 2009 τη βρίσκει να ενισχύει τόσο τους εμπορικούς (ο όγκος των συναλλαγών της με την Αλβανία τριπλασιάστηκε την τελευταία τριετία) όσο και τους γενικότερους πολιτισμικούς δεσμούς της με τα Βαλκάνια (χτίζοντας πλήθος τουρκικών σχολείων σε Μαυροβούνιο, Σκόπια, Αλβανία). Ενδεικτικά, τουρκικό είναι το μεγαλύτερο κολέγιο που κατασκευάστηκε στα Τίρανα την τελευταία 20ετία (εγκαινιάστηκε τον περασμένο Οκτώβρη).
ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΟΥΡΙΔΑΚΗΣ
Πηγή:http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&tag=8777&pubid=2686778

1 σχόλιο:

  1. Πάρε-δώσε Χριστόφια, που εξωθούν τους Τούρκους στην υιοθέτηση της "πολιτικής της Αλεξανδρέττας"

    Νύκτα και κατευθύνομαι οδικώς, προς την Λευκωσία. Τραβάει ξαφνικά την προσοχή μου (είναι ποτέ δυνατό να μην γίνει;) η τεράστια φωταγωγημένη Τουρκική σημαία στον Πενταδάκτυλο. Πονάει η ψυχή, ανακατώνεται το στομάχι. Αναρωτιέμαι… Τι συμβαίνει σ’ αυτό τον δύσμοιρο τόπο; Που οδηγούμαστε, όντας όλοι…, κομπάρσοι και θεατές, σε αυτό το απίστευτο θέατρο του παραλόγου; Πως γίνεται, οι Τούρκοι κατακτητές να είναι τόσο συνεπείς στο να υπενθυμίζουν τον διαχρονικό στόχο τους, την κατάκτηση ολόκληρης της Κύπρου (όχι μόνο με την σημαία στον Πενταδάκτυλο), κι οι Έλληνες (κυρίως οι ανεπαρκείς ηγέτες) να συνεχίζουν να έχουν τις ίδιες ψευδαισθήσεις (για "επανένωση" τάχατες, "συνεταιρικού κράτους Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας");
    Κάποιοι θα πουν ότι είμαστε… Κασσάνδρες και κυνηγοί φαντασμάτων. Τους διαψεύδει ο Ραούφ Ντενκτάς, το "ιερό τέρας" της αδίστακτης Τουρκικής πολιτικής, ο άνθρωπος που συνείσφερε τα μέγιστα στο να αναβαθμιστεί η τουρκική μειονότητα του 18%, σε διεκδικητή ισότιμου συνεταιρικού κράτους στην Κύπρο. Τι είπε λοιπόν ο Ραούφ Ντενκτάς σε πρόσφατη διάλεξη του στην Κωνσταντινούπολη (που πέρασε σχεδόν απαρατήρητο); Υποστήριξε, ότι αν ζούσε ο Ατατούρκ θα ακολουθούσε την ίδια πολιτική στην Κύπρο και στην Ελλάδα με αυτήν που ακολούθησε στην Αλεξανδρέττα. Ας μην υποτιμηθούν τα λόγια αυτά! Είναι ενδεικτικά του τρόπου σκέψης και δράσης των Τούρκων. Άλλωστε, είναι γνωστή η εκτίμηση που τρέφει το τουρκικό κατεστημένο στον παλαίμαχο πολιτικό. Για όσους είναι άγνωστη η ιστορία της Αλεξανδρέττας, ας μπουν στον κόπο να το ψάξουν. Είναι το τραγικό ιστορικό προηγούμενο, προς το οποίο οδεύει η Κύπρος. Είναι η ιστορία της αρπαγής μιας επαρχίας της Συρίας, δια της ίδιας μεθόδου που χρησιμοποιείται σήμερα στην Κύπρο. Μέσω δηλαδή του εποικισμού και της απειλής χρήσης στρατιωτικής βίας.
    Δεν είμαστε υπερβολικοί! Με βάση τα όσα διέρρευσαν από τις διαπραγματεύσεις, αποδεικνύεται περίτρανα ότι … όντως, το επίμαχο σχέδιο Ανάν κοιμόταν και… ξύπνησε (επιβεβαιώνοντας τον σημερινό πρόεδρο, ο οποίος όπως είναι γνωστό, είπε "ΟΧΙ" το 2004, μόνο για να "τσιμεντώσει" αργότερα –σήμερα δηλαδή- το "ΝΑΙ"). Ο Δημήτρης Χριστόφιας προχωράει ακάθεκτος για λύση στο Κυπριακό, και η ιστορία (του σχεδίου Ανάν) επαναλαμβάνεται. Έχει υποπέσει σε σειρά υποχωρήσεων και λαθών, πέραν των γενικόλογων προεκλογικών δεσμεύσεων του, σε σημείο που δεν υπάρχουν πια ούτε οι υποτυπώδεις κόκκινες γραμμές. Είναι δε αλήθεια ότι έχει την στήριξη (με την συνενοχή που αυτό συνεπάγεται) των "αντιπολιτευομένων της συμπολίτευσης ",ΔΗ.ΚΟ. και Ε.Δ.Ε.Κ. και των "συμπολιτευόμενων της αντιπολίτευσης" του ΔΗ.ΣΥ". Ουσιαστικά, μόνο το Ευρωπαϊκό Κόμμα τον αντιπολιτεύεται στο Κυπριακό (γι αυτό και είναι τόσο "ευέλικτος" καθοδόν προς την "λύση").
    Πού πάμε; Μόνο ως καταθλιπτικό μπορεί να χαρακτηριστεί το τοπίο. Η φιλοσοφία που διαπνέει τη σημερινή διακυβέρνηση, είναι αυτή της ισοπέδωσης των πάντων, (της Ελληνικής παιδείας, του εθνικού φρονήματος, της αγωνιστικότητας του λαού) για να επιτευχθεί μια κίβδηλη "συμφιλίωση" με τους τ/κ. Μια "λύση επανένωσης", που αν εφαρμοστεί, θα μετατρέψει την Κύπρο σε ένα πολυπολιτισμικό κράτος, συνεταιρικό με την κατοχική Τουρκία. Οι Έλληνες της Κύπρου σταδιακά θα υποβαθμιστούν σε μια θλιβερή μειονότητα, με μειωμένα ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ με την αδικία που θα συντελείται εις βάρος τους, θα σκέφτονται σοβαρά να μεταναστεύσουν για να σώσουν τις ζωές τους.
    Τα λόγια το Ντενκτάς είναι κατά κάποιο τρόπο προφητικά. Αν "επιτευχθεί " "λύση" Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας μετά το "πάρε-δώσε" στις συνομιλίες που διεξάγει ο Πρόεδρος, είναι σαν να εξωθούμε την Τουρκία στο να βάλει σε εφαρμογή την τελική φάση του σχεδίου της. Θα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις γι αυτήν, για να ακολουθήσει "πολιτική Αλεξανδρέττας" και στην Κύπρο. Ας διαβάσουν επιτέλους ιστορία (οι ανιστόρητοι ηγέτες μας), για να διαπιστώσουν αν τήρησε ποτέ η Τουρκία την υπογραφή της. Ας διαβάσουν για να μάθουν (γιατί φαίνεται ότι δεν ξέρουν) τι έπαθαν οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου… και στα πιο κοντινά χρόνια, οι εγκλωβισμένοι της Καρπασίας μας.

    Πανίκος Ελευθερίου
    Άσσια – Κατεχόμενη Αμμόχωστος (17.3.2009)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια πού περιέχουν ύβρεις και συνδέσμους πού οδηγούν σε ιστοτόπους με ακατάλληλο, αντεθνικό, ανθελληνικό, και προσβλητικό περιεχόμενο θα διαγράφονται. Επίσης δεν θα γίνονται δεκτά σχόλια γραμμένα σε greeklish.

ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΙΜΟΡΑΓΙΑ

ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΙΜΟΡΑΓΙΑ

Γιά Μένα

Η φωτογραφία μου
Επικοινωνία: patmos.island.blog@gmail.com

Ἀρχειοθήκη ἰστολογίου

Ἀναγνῶστες

Ας αποκαλούμε από τώρα και στο εξής τα Σκόπια ως Βαρδαρία. Ας το διαδώσουμε παντού.

Ας αποκαλούμε από τώρα και στο εξής τα Σκόπια ως Βαρδαρία. Ας το διαδώσουμε παντού.
Απαξάπαντες οι ...’’ελληνοφάγοι’’ ανα την Γην, τις γνωρίζουν, αυτές τις αλήθειες, πάρα πολύ καλά. Εκείνο που χρειάζονται, σαν αποστομωτική ’’επισφράγιση’’, είναι το περιβόητο γραμματόσημο, πάνω στο οποίο αυτό, το ίδιο, το συνονθύλευμα των Σκοπιανών, ονομάζει την ...πατρίδα του ...VARDARSKA. Τα γραμματόσημα αποτελούν ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΚΔΟΣΗ της χώρας που τα κυκλοφορεί και θεωρούνται έτσι, ΕΠΙΣΗΜΑ και ΑΔΙΑΨΕΥΣΤΑ Έγγραφά της!

Προξενείο STOP

Προξενείο STOP
Κλίκ στήν εἰκόνα καί ὑπογράψτε γιά νά φύγει τό προξενεῖο ἀπό τήν Θράκη μας.
free counters