Τήν παραμονή, λίγο μετά τά μεσάνυχτα, “ἐγενόμην ἐν τή νήσω τή καλούμενη Πάτμω”. Καθώς ἔπαιρνε νά χαράξει ἤμουν πάνω στή Χώρα. Ἡ θάλασσα, ἀκίνητη σάν τό μέταλλο, ἔδενε τά τριγυρινά νησιά.Δέν ἀνάσαινε οὔτε ἕνα φύλλο μέσα στό φῶς πού δυνάμωνε. Ἡ γαλήνη ἦταν ἕνα κέλυφος ὁλωσδιόλου ἀράγιστο.Ἔμεινα καρφωμένος ἀπό αὐτή τήν ἐπιβολή ἔπειτα ἐνίωσα πώς ψιθύριζα:“Ἔρχου καί βλέπε...”.

Γεώργιος Σεφέρης

"Από στενός πατριώτης, γίνομαι εθνικιστής, με τη συνείδηση του έθνους μου και όλων των άλλων εθνών, γιατί οι διαφορές των εθνών πάντα θα υπάρχουν, και έχω τη συνείδησή τους και χαίρομαι που υπάρχουν αυτές οι διαφορές, που με τις αντιθέσεις τους, με τις αντιλήψεις τους, υψώνουν την ανθρώπινη συνείδηση και ενέργεια. Από άτομο γίνομαι άνθρωπος. " (ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ. ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 18-3-1919)



 Άρθρο - ανάλυση του Αντιναύαρχου ε.α. Β. Μαρτζούκου Π.Ν. και είναι απο την ιστοσελίδα του Αντίβαρου.

ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΟΤΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΜΑΣ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ!!!


Για αυτό είναι καλό να ξυπνήσουμε απο τον λήθαργο που μας έχουν ρίξει οι ελληνόφωνοι πολιτικοί μας: Αυτόν της διάβρωσης και τελικής καταστροφής της Ελλάδος!!! Ο καθένας ας τα εκλάβει όπως νομίζει.

Για να διαβάσετε περισσότερα κλικ στην εικόνα ή ΕΔΩ για να κατεβάσετε το άρθρο σε PDF






Τρίτη 29 Μαΐου 2012

Η Τρόικα και ο τελευταίος λόγος του Αυτοκράτορα (1453)…


Η Τρόικα και ο τελευταίος λόγος του Αυτοκράτορα (1453)




29η Μαΐου του 1453: Ιωάννης Δαλματάς, Θεόφιλος Παλαιολόγος, Δον Ροδρίγκο Ντε Τολέδο… Γνωρίζει κάποιος Έλληνας τα συγκεκριμένα ονόματα; Ξέρει το τι ακριβώς έκαναν αυτοί οι τέσσερεις άνθρωποι 558 έτη πριν; Ίσως το όνομα «Παλαιολόγος» να μας υπομιμνήσκει τον μεγαλύτερης διάρκειας αυτοκρατορικό Οίκο της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ή Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ή Βυζαντίου ή όπως αλλιώς θα ήθελε κάποιος να ονοματίσει τη μεγαλύτερη σε χρονική διάρκεια κρατική οντότητα που έζησε και έδρασε ποτέ στην Ευρασία.
Οι τέσσερεις αυτοί άνθρωποι τις πρώτες πρωινές ώρες της 29ης Μαΐου του 1453 ακολούθησαν τον τελευταίο μαρτυρικό Αυτοκράτορα των Ρωμαίων, τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, τον επονομαζόμενο και Δραγάση (Δράκο) στην ύστατη εφόρμησή του στα στίφη των Οθωμανών που είχαν διαρρήξει τα τείχη στην Πύλη του Αγίου Ρωμανού. Οι τέσσερεις αυτοί άντρες, τρείς Έλληνες/Ρωμαίοι/Ρωμιοί και ένας Ισπανός με δάκρυα στα μάτια ακολούθησαν τον άριστο των Ελλήνων στην αιωνιότητα και στην αθανασία. Χωρίς να έχουν καμία υποχρέωση, αντιλαμβανόμενοι όμως μία ιστορική πορεία… 1123 ετών, από το 330 μ.Χ. έως το 1453, αποφάσισαν πως θα έπρεπε να δώσουν ένα αντάξιο τέλος στο λαμπρότερο «τέκνο» του Ελληνορωμαϊκού πολιτισμού, την Βυζαντινή αυτοκρατορία η οποία με την ιστορική της πορεία, το εκπολιτιστικό της έργο και τέλος με την θυσία της έδωσε τον χρόνο και το δικαίωμα, σε όλους αυτούς οι οποίοι ονομάζονται «Ευρωπαίοι» ή «Δυτικοί» σήμερα να… κατέβουν από τα δέντρα, να βγουν από τα σπήλαια και να αυτοδιαφημιστούν σήμερα ως… πολιτισμένοι…
Η λαμπρή ιστορική πορεία του Βυζαντίου μετά από αιώνες λησμονιάς – στην καλύτερη των περιπτώσεων, ή κατασυκοφάντησης και υποβάθμισης – στην χειρότερη, έχει αρχίσει να λαμβάνει την θέση που της αξίζει. Τις τελευταίες δεκαετίες δυτικοί, και όχι μόνο, ερευνητές και καθηγητές γράφουν και δημοσιεύουν άρθρα, μελέτες και αναλύσεις οι οποίες και εξαίρουν την σημασία του «Θεοφύλακτου Κράτους» στην ιστορική πορεία της Ευρασίας και ειδικά του πολιτισμού ο οποίος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως… ευρωπαϊκός.
Επειδή όμως ο τρόπος που ρίχνει κάποιος την αυλαία και αποχωρεί από την ιστορική σκηνή, είτε πρόκειται για ανθρώπινη ύπαρξη είτε πρόκειται για μία κοινωνική ομάδα, είτε πρόκειται για κράτος, καταδεικνύει το ήθος του, την ταυτότητά του, τον τρόπο που αξιολογεί και αντιλαμβάνεται τα πράγματα αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό εκτιμούμε πως έχει μέγιστη αξία να παρουσιάσουμε την τελευταία ομιλία του Αθάνατου, του «Μαρμαρωμένου Βασιλιά», λίγες ώρες πριν περάσει στην αιωνιότητα και στο συλλογικό συνειδητό και ασυνείδητο του Ελληνικού Έθνους. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος στις 28 Μαΐου, στην προσπάθειά του να εμψυχώσει και να παροτρύνει τους ξένους συμμάχους αλλά και τους συμπατριώτες του εκφωνεί με δάκρυα στα μάτια έναν λόγο τον οποίο κάθε Ελληνόπαις θα έπρεπε να τον διδασκόταν στα σχολεία, εάν αυτά βέβαια θα ήθελαν να βγάζουν Έλληνες και όχι Ελληνόφωνους…
Με την ομιλία του αυτή ο Μέγιστος τον Ελλήνων (ας μας συγχωρέσουν αυτοί που πιστεύουν πως τον τίτλο αυτό θα έπρεπε να τον έχει ο… Κ. Καραμανλής και ο Α. Παπανδρέου), εντυπώνει και το ιδεολογικό πλαίσιο του κράτους το οποίο επί 1123 έζησε και λειτούργησε ως το «Βασίλειο των Ουρανών» στην Γη: «Είμαστε απόγονοι Ρωμαίων και Ελλήνων» υπογραμμίζει ο Αυτοκράτορας, «είμαστε λαός Αρχόντων» λέει ο Βασιλέας, ίσως τελικά η συγκεκριμένη ομιλία να μην είναι και άσχετη των στιγμών που διανύει το νέο-ελληνόφωνο προτεκτοράτο που θέλει να φέρει το όνομα Ελλάς σήμερα, ίσως ο συγκεκριμένος λόγος να μην αναφέρεται στους άρχοντες της εποχής εκείνης αλλά και της σημερινής.
Διαβάζοντας τις παρακάτω γραμμές το μυαλό κάποιου δεν μπορεί να μην κάνει τις αντιστοιχίσεις του σήμερα με το εχθές, δεν μπορεί να μην δει τις ομοιότητες του μεσαιωνικού «τριγώνου» Βυζαντινοί-Δυτικοί/Παπικοί-Οθωμανοι με το σύγχρονο «τρίγωνο» Έλληνες-Δύση/Τρόικα-Τουρκία, να ανακαλύψει τις ομοιότητες στην τωρινή με την τότε ισορροπία δυνάμεων αλλά και τις διαμορφούμενες σχέσεις εξάρτησης του ενός παράγοντα από τον άλλον.
Λέει λοιπόν ο Μέγιστος τον Ελλήνων τα εξής:
«Ευγενέστατοι άρχοντες και εκλαμπρότατοι δήμαρχοι και στρατηγοί, και γενναιότατοι συστρατιώτες, και όλος ο πιστός και τίμιος λαός, ξέρετε καλά πως έφτασε η ώρα που ο εχθρός της πίστης μας θέλει με κάθε τέχνασμα και τρόπο να μας στενοχωρήσει περισσότερο και να μας κάνει πόλεμο σφοδρό, με μεγάλες συγκρούσεις και συρράξεις από στεριά και θάλασσα, για να κατορθώσει και να χύσει το δηλητήριό του, σαν φίδι, και να μας καταπιεί σαν ανήμερο λιοντάρι. Σας λέω λοιπόν να σταθείτε αντρειωμένοι και γενναιόψυχοι, όπως κάνατε πάντοτε ως τώρα εναντίον των εχθρών της πίστης. Σας παραδίνω την εκλαμπρότατη και φημισμένη αυτή πόλη, πατρίδα σας και βασίλισσα των πόλεων. Ξέρετε καλά, αδέρφια, ότι για τέσσερις λόγους οφείλουμε όλοι να προτιμήσουμε το θάνατο παρά τη ζωή: πρώτον, για την πίστη και την ευσέβειά μας• δεύτερον, για την πατρίδα• τρίτον, για το βασιλέα και το Χριστό• και τέταρτον, για τους συγγενείς και φίλους.
Λοιπόν αδέρφια, αν οφείλουμε να αγωνιστούμε μέχρι θανάτου για έναν και μόνο από τους τέσσερις αυτούς λόγους, πολύ περισσότερο για όλους μαζί, όπως προφανώς κατανοείτε. Αν για τις αμαρτίες μας παραχωρήσει ο Θεός τη νίκη στους ασεβείς, θα διακινδυνεύσουμε υπέρ της πίστεως της αγίας που μας παραχώρησε ο Χριστός με το αίμα του. Αυτό είναι το σπουδαιότερο απ’ όλα. Τι θα ωφεληθεί κανείς αν κερδίσει τον κόσμο όλο και χάσει την ψυχή του; Δεύτερον, χάνουμε έτσι μια περίφημη πατρίδα και, ακόμη, την ελευθερία μας. Τρίτον, χάνουμε την άλλοτε περιφανή και σήμερα ντροπιασμένη, ταπεινωμένη και εξουθενωμένη βασιλεία, η οποία γίνεται έρμαιο του ασεβούς τυράννου. Τέταρτον, στερούμεθα τις προσφιλείς γυναίκες και τα παιδιά μας και τους συγγενείς μας. Ο αλιτήριος αυτός αμιράς έχει πενήντα εφτά ημέρες αφότου ήρθε, και μας πολιορκεί και μας πολεμάει νυχθημερόν, με κάθε τέχνασμα και με όλη του την ισχύ. Χάρη στον παντεπόπτη Χριστό και Κύριό μας, διώχτηκε ντροπιασμένος κακήν κακώς πολλές φορές ως τώρα από τα τείχη.
Μη δειλιάσετε και τώρα, αδερφοί, επειδή το τείχος έπεσε σε μερικά μέρη από τα βλήματα και τις εκπυρσοκροτήσεις των τηλεβόλων, γιατί, όπως και εσείς βλέπετε, όπως μπορούσαμε το διορθώσαμε. Εμείς κάθε ελπίδα μας τη στηρίζουμε στην ακαταμάχητη δύναμη του Θεού. Αυτοί έχουν πλήθος όπλα και στρατό και ιππικό, αλλά εμείς έχουμε πίστη στο όνομα του Κυρίου και σωτήρα και, δεύτερον, στα χέρια μας και τη δύναμή μας, που μας χάρισε η θεία πρόνοια. Ξέρω ότι αυτό το αναρίθμητο μπουλούκι των εχθρών, καθώς είναι η συνήθειά τους, θα βαδίσει εναντίον μας με βαναυσότητα και με έπαρση, με πολύ θράσος και βία, για να μας συνθλίψουν, λόγω του ολιγάριθμου της παράταξής μας, και να μας καταπονήσουν με την κούραση, και με φωνές πολλές και ισχυρές να μας φοβίσουν. Τις φλυαρίες τους αυτές τις ξέρετε καλά και δεν είναι ανάγκη να μιλήσουμε γι’ αυτές. Και σε λίγη ώρα θα τα κάνουν όλα αυτά, και θα πετάξουν πάνω μας σαν άμμο της θάλασσας αναρίθμητες πέτρες, βέλη και βλήματα. Ελπίζω να μη μας βλάψουν με αυτά, γιατί βλέποντάς σας χαίρομαι πολύ και τρέφω τη σκέψη μου με ελπίδες σαν κι αυτή, δηλαδή πως, αν και είμαστε λίγοι, είμαστε ωστόσο πολύ επιδέξιοι, επιτήδειοι, ρωμαλέοι, δυνατοί, ικανοί για μεγάλα έργα, και καλά προπαρασκευασμένοι. Με τις ασπίδες σας καλύπτετε καλά τα κεφάλια σας στις συμπλοκές και τις συρράξεις. Το δεξί σας χέρι, που κρατάει τη ρομφαία, να είναι πάντοτε μακρύ. Οι περικεφαλαίες σας, οι θώρακες και η σιδερέ νια πανοπλία σας είναι πολύ ικανά, όπως και τα άλλα σας όπλα, και στη συμπλοκή θα σας εξυπηρετήσουν πολύ. Οι αντίπαλοι ούτε έχουν τέτοια ούτε γνωρίζουν να τα χρησιμοποιούν. Εσείς είσαστε, επίσης, προστατευμένοι πίσω από τα τείχη, και οι απροστάτευτοι δύσκολα προχωρούν. Γι’ αυτό γίνετε μαχητές έτοιμοι, ισχυροί και μεγαλόψυχοι, για όνομα του Θεού.
Μιμηθείτε τους λίγους ελέφαντες των αρχαίων Καρχηδονίων, που μόνο με τη φωνή και την όψη τους έτρεψαν σε φυγή μέγα πλήθος ρωμαϊκού ιππικού. Και αν είχαν τη δύναμη να τρέψουν σε φυγή ζώα χωρίς λογική, πόσο μάλλον εμείς που είμαστε κύριοι των ζώων• αυτοί που έρχονται να μας αντιπαραταχθούν σαν ζώα χωρίς λογική, είναι χειρότεροι απ’ αυτά. Τα δόρατά μας, οι ρομφαίες μας, τα τόξα μας και τα ακόντιά μας θα στραφούν εναντίον τους. Και φανταστείτε πως παίρνετε μέρος σε κυνήγι αγριόχοιρων, για να καταλάβουν οι ασεβείς ότι δεν αντιμάχονται με ζώα χωρίς λογική, όπως είναι αυτοί, αλλά με άρχοντες, και αφέντες τους, και απογόνους των Ελλήνων και των Ρωμαίων. Ξέρετε καλά πως ο ασεβέστατος αυτός αμιράς και εχθρός της αγίας μας πίστης, χωρίς καμιά δικαιολογημένη αιτία, καταπάτησε την ειρήνη που είχαμε και αθέτησε τους πολλούς του όρκους χωρίς να λογαριάζει τίποτε• φτάνοντας ξαφνικά εδώ έστησε οχυρό στο στενό του Ασωμάτου, για να μπορεί να μας βλάπτει κάθε μέρα. Τα χωράφια μας, τους κήπους μας, τα οικογενειακά μας καταφύγια, τα σπίτια μας τα έχει κιόλας πυρπολήσει. Τους αδερφούς μας τους Χριστιανούς, όσους βρήκε, τους θανάτωσε και τους αιχμαλώτισε. Διέλυσε τη φιλία μας και έπιασε φιλίες με τους κατοίκους του Γαλατά, και αυτοί χαίρονται, μη γνωρίζοντας και αυτοί οι ταλαίπωροι το μύθο του παιδιού του γεωργού, που έψηνε σαλιγκάρια και είπε “ω ανόητα ζώα” και τα λοιπά. Ήρθε λοιπόν, αδερφοί, και μας απέκλεισε, και κάθε μέρα έχει ανοιχτό το αχανές στόμα του για να βρει ευκαιρία να μας καταπιεί, εμάς και την Πόλη που έκτισε ο τρισμακάριστος και μέγας βασιλεύς Κωνσταντίνος, και την αφιέρωσε στην πάναγνη και αειπάρθενη δέσποινά μας, τη Θεοτόκο• και τη χάρισε σ’ εκείνη, ώστε να είναι Κυρία της Πόλεως, αλλά και σύμμαχός της και σκέπη της πατρίδας μας και καταφύγιο των χριστιανών, ελπίδα και χαρά όλων των Ελλήνων, το καύχημα όλων που ζουν κάτω από τον ήλιο. Και αυτός ο ασεβέστατος την άλλοτε περιφανή και ζωηρή σαν ρόδο του αγρού Πόλη θέλει να την υπαγάγει υπό την εξουσία του. Αφού η αυτοκρατορία μας υποδούλωσε, μπορώ να πω, σχεδόν όλη την υφήλιο, και υπόταξε κάτω από τα πόδια της τον Πόντο, την Αρμενία, την Περσία, την Παφλαγονία, Αμαζόνες και Καππαδοκία, Γαλατία και Μηδία, Κολχούς και Ίβηρες, Βοσποριανούς και Αλβανούς, Συρία και Κιλικία και Μεσοποταμία, Φοινίκη και Παλαιστίνη, Αραβία και Ιουδαία, Βακτριανούς και ΣκύΘες, Μακεδονία και Θεσσαλία, Ελλάδα, Βοιωτία και Λοκρούς και Αιτωλούς, Ακαρνανία, Αχαΐα και Πελοπόννησο, Ήπειρο και Ιλλυρικό, τους Λυχνίτες κοντά στην Αδριατική, Ιταλία, Τοσκάνη, Κέλτες και Κελτογαλάτες, Ιβηρία ως τα Γάδειρα, Λιβύη και Μαυριτανία και Μαυρουσία, Αιθιοπία, Βελέδες Σκούδη, Νουμιδία και Αφρική και Αίγυπτο, Τώρα σκέφτεται αυτός να μας υποδουλώσει, και την Πόλη που κυριαρχεί στον κόσμο να την υποτάξει σε ζυγό και δουλεία, και τις άγιες εκκλησίες μας, όπου προσκυνούνταν η αγία Τριάδα και δοξολογούνταν ο Θεός, και όπου οι άγγελοι ακούγονταν να υμνούν τη Θεία και ένσαρκη πρόνοια του Λόγου του Θεού, Θέλει να τις κάνει προσκύνημα της δικής του βλασφημίας και του ανόητου ψευδοπροφήτη του Μωάμεθ, και στάβλο για άλογα και καμήλες. Λοιπόν, αδερφοί και συμμαχητές, θυμηθείτε όλα αυτά, για να μνημονεύουν τη δόξα σας και την ελευθεροφροσύνη σας αιώνια».
Στράφηκε τότε στους Ενετούς, που στέκονταν προς τα δεξιά και τους είπε:
«Ευγενείς Ενετοί, αγαπημένοι αδερφοί μας εν Χριστώ τω Θεώ, άνδρες ισχυροί και δυνατοί στρατιώτες και δόκιμοι στους πολέμους, εσείς που με τις αστραφτερές σας ρομφαίες θανατώσατε πολλές φορές πλήθος Αγαρηνών, και το αίμα τους έτρεξε από τα χέρια σας σαν ποτάμι, σας παρακαλώ σήμερα την πόλη τούτη, που βρίσκεται σε τόση συμφορά πολέμου, να την υπερασπιστείτε ολόψυχα. Γνωρίζετε πως πάντα την είχατε δεύτερη πατρίδα σας και μητέρα σας. Σας λέω λοιπόν άλλη μια φορά, και σας παρακαλώ, αυτή την ώρα να ενεργήσετε ως φίλοι της πίστης, ομόθρησκοι και αδερφοί».
Κατόπιν, γυρίζοντας προς τα αριστερά, λέει στους Γενουάτες:
«Ω Γενουάτες, αδερφοί εντιμότατοι, άντρες πολεμιστές και μεγαλόκαρδοι και φημισμένοι, ξέρετε καλά και καταλαβαίνετε ότι η δυστυχισμένη αυτή πόλη δεν ήταν πάντοτε μόνο δική μου, αλλά και δική σας, για πολλές αιτίες. Εσείς μας βοηθήσατε πολλές φορές πρόθυμα, και με τη δική σας συνδρομή σώθηκε από τους Αγαρηνούς εχθρούς. Τώρα πάλι έφτασε ο καιρός να δείξετε, βοηθώντας την, την αγάπη σας εν Χριστώ, την ανδρεία σας και τη γενναιότητά σας».
Και γενικά, αφού στράφηκε προς όλους, είπε:
«Δεν έχω καιρό να πω περισσότερα• μοναχά το ταπεινωμένο σκήπτρο μου το αναθέτω στα χέρια σας, για να το διαφυλάξετε με προθυμία. Σας παρακαλώ ακόμα, και ζητώ την αγάπη σας, να είστε πειθαρχικοί στους στρατηγούς σας, τους δημάρχους και τους εκατόνταρχους, ο καθένας κατά την τάξη του, τη θέση του και την υπηρεσία του. Να ξέρετε τούτο: αν από μέσα από την καρδιά σας φυλάξετε τις εντολές μου, ελπίζω στο Θεό ότι θα λυτρωθούμε από την παρούσα δίκαιη απειλή του. Δεύτερον, σας περιμένει στον ουρανό το αδαμάντινο στεφάνι, και η μνήμη σας θα είναι αιώνια και άξια στον κόσμο».
Με αυτά τελείωσε τη δημηγορία του, ευχαριστώντας με δάκρυα και στεναγμούς το Θεό, ενώ όλοι, με ένα στόμα, του αποκρίνονταν με δάκρυα λέγοντας: «θα πεθάνουμε για την πίστη του Χριστού και την πατρίδα μας». Τα άκουσε ο αυτοκράτωρ και, αφού τους ευχαρίστησε θερμά, υποσχόμενος πολλές δωρεές, τους είπε τέλος: «Λοιπόν, αδερφοί και συμμαχητές, να είσαστε έτοιμοι το πρωί. Με τη χάρη και την αρετή που μας δώρισε ο Θεός και με τη βοήθεια της Αγίας Τριάδος, στην οποία αναθέτουμε “την πάσαν ελπίδα μας”. θα κάνουμε τον εχθρό να φύγει κακήν κακώς και ντροπιασμένος από εδώ».
Είμαστε λοιπόν σε μία ιδιόμορφα παρόμοια κατάσταση σήμερα ή δεν είμαστε; Είναι ειρωνικό πως ακόμα και εκείνη την εποχή ένας από τους «συντρόφους» του Αυτοκράτορα στην… τελευταία επέλαση ήταν ένας… Ισπανός!
Το ερώτημα για εμάς είναι ένα: To Βυζάντιο και η παράδοσή του έζησε στο συνειδητό και το υποσυνείδητο του έθνους μας λόγω ακριβώς του ΤΕΛΟΥΣ ΤΟΥ, το οποίο και επέτρεψε στους Έλληνες να ελπίζουν την Ανάσταση (O Βασιλέας «Μαρμάρωσε» / ο χρόνος σταμάτησε, ΔΕΝ πέθανε). Σήμερα, ενώ το σημερινό σύστημα και «κράτος» κάνει τα τελευταία του βήματα, με την μορφή που το γνωρίζουμε, γεννάται το ερώτημα εάν έχουμε ηγέτες οι οποίοι θα έχουν την δύναμη να του δώσουν ένα τέτοιο τέλος ώστε το Έθνος να έχει την ψυχική δύναμη να φτιάξει μετά κάτι καινούργιο… Τότε, ηγέτης ήταν ένας άνθρωπος του οποίου ο πατέρας ήταν Έλληνας (είτε αρέσει αυτό σε κάποιους είτε όχι) και η μητέρα ήταν από τη Σερβία… ήταν λοιπόν «Διγενής». Σήμερα, πολλοί από την ηγετική «κάστα» του συστήματός μας είναι «Διγενείς» και αυτοί… θα υπάρξει όμως κάποιος Παλαιολόγος;

Πέμπτη 24 Μαΐου 2012

Το ΑΡΙΣΤΕΡΟ-ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ είναι εδώ...


ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕ ΤΗΝ ΑΝΑΝΔΡΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΟΥ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ

Όπως είναι γνωστό, την Τρίτη το βράδυ ο βουλευτής Αχαΐας της Χρυσής Αυγής, M. Αρβανίτης, έπεσε θύμα άνανδρης εγκληματικής επίθεσης 30 κουκουλοφόρων αναρχοκομμουνιστών, οπλισμένων με ρόπαλα κ.τ.λ. Την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές κλείνει ένα 24ωρο από την επίθεση. Κι ούτε φωνή, ούτε ακρόαση από ΟΛΑ τα κόμματα του σάπιου μεταπολιτευτικού κατεστημένου!


Κι όμως, προ μηνός περίπου, είχε ριφθεί λίγο νεράκι στον τότε βουλευτή Π. Ευθυμίου, κι όλα αυτά τα κόμματα που τώρα σιωπούν, με πύρινες ανακοινώσεις τους καταδίκαζαν την Χρυσή Αυγή, ενώ η «νέα» ΝΔ, πλειοδοτώντας σε… ιερή «δημοκρατική» αγανάκτηση ζητούσε την… ποινική δίωξη των «δραστών». Τα θυμάστε; Σίγουρα θα τα θυμάστε! Τώρα, μούγκα! Γιατί άραγε;


Επίσης, εκτός από τον βουλευτή της Χρυσής Αυγής, επίθεση εδέχθη και δημοσιογράφος των Πατρών, που χτυπήθηκε με ρόπαλα. Και η κόκκινη ΕΣΗΕΑ σιωπά!

Τα συμπεράσματα δικά σας!

Τρομαγμένο το σύστημα καταδυνάστευσης της χώρας από την είσοδο στην Βουλή των ελληνόψυχων της Χρυσής Αυγής, των Ελλήνων που αντιστέκονται κινητοποίησε τους καλοταΪσμένους και ασύδωτους μηχανισμούς του. Μάζεψε από τα καταγώγια και τα καπηλειά τον κοινωνικό ντελβέ που για 37+1 χρόνια καταδυναστεύει την Ελλάδα και του έδωσε την εντολή “θέλουν να είναι Έλληνες, απάνω τους” Η χορωδία των “πονηρών πνευμάτων” της διαπλοκής, των φίλων του χουβαρντά Χριστοφοράκου και των επισκεπτών των ξένων πρεσβειών μουγκάθηκε. Θέλουν να μας κάνουν να ξεχάσουμε ότι για 37+1 χρόνια οι Έλληνες ζούν κάτω από το βαρύ χέρι της αριστεράς βίας . Ο βουλευτής Αχαϊας της Χρυσής Αυγής ο συναγωνιστής Μ. Αρβανίτης δέχτηκε επίθεση απο τους Γκοτζάμάνηδες του σήμερα και σαν να μη συνέβει τίποτα.

Να θυμίθούμε απλώς, έτσι για την ιστορία, ότι μετά το 1974 η ελληνική πολιτική σκηνή μπορούσε να επαίρεται ότι είχε διαγράψει το παρακράτος της Δεξιάς της εποχής του 60, ένα κατακερματισμένο κόσμο χαφιέδων και χαφιεδομένων, παπατζήδων, τεμπέληδων και ακαμάτηδων έτοιμων για κάθε λαμόγια και κάθε μορφής βίας οργανωμένο κάτω από ταμπέλες σαν την "Συντονιστική Επιτροπή Εθνικών Οργανώσεων" την οργάνωση της "Καρφίτσας", κλπ. Έναν κόσμο που το πρωί έπαιζε πρέφα στο Ideal, το γνωστό καφέ τραμπούκ και το βράδυ έβγαινε παγανιά για να ξυλοκοπήσει "κουμούνια", να κατέβει σε "αντισυγκεντρώσεις" με ευγενές πάθος χωρίς να ξέρει το γιατί και τελικά να δολοφονήσει τον Λαμπράκη. Εναν κόσμο που κινείτο στους δυσώδεις διαδρόμους των μυστικών υπηρεσιών, τον κοινωνικό ντελβέ και την βρωμιά του τότε, το λούμπεν αυτή την κοινωνική σαπίλα, τα αποβράσματα που πάνω τους στηρίχτηκε ένας ολόκληρος τρομοκρατικός μηχανισμός. Ένας μηχανισμός αναιδέστατος ασήμαντος που φυτοζοούσε με ψίχουλα και εκινείτο στα περιθώρια του νόμου με την πλάτη καλυμμένη από τους αόρατους προστάτες του Gladio και της "Κόκκινης Προβιάς" που ανάγκασαν τον τότε πρωθυπουργό, Καραμανλή Α', να ξεφωνίσει το γνωστό "ποιος κυβερνάει αυτό τον τόπο;".

Tο παρακράτος του τότε πήγε στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας, όμως δεν χάθηκε. Το παρακράτος του τότε, που περιέγραψε απαράμιλλα ο Ανδρέας Λεντάκης ξαναγεννήθηκε, βαφτίστηκε στην κολυμβήθρα του ΣΙ(λο)Αμ και το ζούμε σήμερα με την καινούργια του ταμπέλα και τους καινούργιους μηχανισμούς, Antifa, ΑντιεξουCIAστές, Αντιρατσιστικές Οργανώσεις και Συσπειρώσεις, ΜΚΟ, ΜΜΕ(ξαπάτησης) για να αποτελέσει το σύγχρονο Gladio, την σημερινή "Κόκκινη Προβιά". Το ΑΡΙΣΤΕΡΟ-ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ που θέλει σώνει και καλά να επιβάλει στους Έλληνες τα Diktat της Νέας Τάξης.

Το ΑΡΙΣΤΕΡΟ-ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ξαναβγαίνει ανανεωμένο και δυνατό κινώντας τα νήματα του καινούργιου μεταλλαγμένου Gladio με τις νέες του ταμπέλες. Το ΑΡΙΣΤΕΡΟ-ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ τρομοκρατεί τους Έλληνες που αρνούνται να καταπιούν τις κοσμοπολίτικες και πολυπολιτισμικές αρλούμπες και επιμένουν, παρ' όλα τα ελαττώματα τους, ψηφίζοντας Χρυσή Αυγή, επιμένουν να εμμένουν στις εθνικές και αγωνιστικές παραδόσεις τους, όπως έχουν μεταφερθεί από την μία γενιά στην άλλη στην ιστορική τους πορεία πολλών δεκάδων αιώνων. Η βρωμιά του τότε δεν διαφέρει σε τίποτα από την ανίκανη για δημιουργία έτοιμη να πουληθεί για το τίποτα να καίει, να καταστρέφει,να λεηλατεί, να βυσσοδομεί, να συκοφαντεί βρωμιά του σήμερα. Τα αποβράσματα του τότε κλωνοποιήθηκαν όπως οι προβατίνες Ντόλη στα περιτρίμματα του "αντιεξουCIAστικού" χώρου, τους μεροκαματιάρηδες πανεπιστημιακούς, τους παρακοιμώμενους δημοσιογράφους, του σήμερα που πάνω του στηρίζεται ένας ολόκληρος μηχανισμός υποταγής των Ελλήνων.

Οι εγκάθετοι του σημερινού ΑΡΙΣΤΕΡΟ-ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΥΣ προκαλούν τρομακτικούς βανδαλισμούς σε σχολεία και Πανεπιστήμια, καίνε εκκλησίες, την Ελληνική Σημαία, διαστρεβλώνουν τα γεγονότα, παραπληροφορούν την κοινή γνώμη, χτυπούν εκλεγμένους βουλευτές, κάνουν "αντισυγκεντρώσεις" οργανωμένα και κατευθυνόμενα με την σιγουριά της ΚΑΡΦΙΤΣΑΣ του τότε, ότι τίποτα δεν θα πάθουν. Κάψανε την Αθήνα τον Δεκέμβρη 2008 και την ξανακάψανε τον Φεβρουαάριο 2012. δολοφόνησαν 4 ανθρώπους στην Marfinbank. Γίνανε και γίνονται σημεία και τέρατα και δεν συλλαμβάνεται κανένας, δεν εντοπίζεται τίποτα. Οταν κάποιος απο δαύτους συλλαμβάνεται αυτοί που σήμερα μπροστα στα κανάλια καταδικάζουν το παρακράτος είναι έτοιμοι, όταν θα έχουν ξεχαστεί τα γεγονότα, να συνοστίζονται στα δικαστήρια για να τους υπερασπιστούν.. Το αίμα νερό δεν γίνεται. Αριστερά είναι πάντα αριστερά και η βία είναι κομμάτι της ύπαρξη της. Αριστερά και βία είναι σαν τους σιαμαίους αδερφούς ενωμένους στον εγκέφαλο, άν τους χωρίσεις θα πεθάνουν,

Το ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ του σήμερα χρησιμοποιώντας τις ίδιες κλασσικές συνταγές, που στοίχησαν την ζωή στον Λαμπράκη και θανάτωσαν την δημοκρατία την δεκαετία του 60, προσπαθεί να επιβάλει τις πολιτικές λύσεις που θέλουν τα υπερεθνικά κέντρα εξουσίας.

Βλέπουμε, διαβάζουμε, ακούμε την αλητεία της παραμορφωμένης πολιτικής ιντριγκας, την κουστωδία των φαντασμάτων της πολυπολιτισμικότητας, των λαθρολάγνων την Υπατίας προάγγελων άλλων κακών που έρχονται, και διαισθανόμαστε ότι η ΚΑΡΦΙΤΣΑ είναι εδώ. Βλέπουμε τις ορδές των εγκαθέτων αφιονισμένων τραμπούκων που κινούνται στην χώρα με ασυδοσία και ατιμωρησία, ακριβώς όπως οι τραμπούκοι του τότε παρακράτους και καταλαβαίνουμε ότι οι Γκοτζαμάνηδες είναι ανάμεσα μας.

Όπως οι τραμπούκοι του τότε είχαν την υποστήριξη σκοτεινών κύκλων χρηματοδοτούμενων από μυστικά κονδύλια και κάναν τον τσάμπα κόκκορα με τα λεφτά της CIA. Οι τραμπούκοι του σημερινού ΑΡΙΣΤΕΡΟ-ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΥΣ έχουν την υποστήριξη των ανωτάτων κομματικών ηγεσιών της Αριστεράς ή τουλάχιστον την ανοχή τους. Οι κάποιοι μάγκες δεν πέτυχαν πλήρη ασυλία με τον μπαμπούλα της Δεξιάς. Έχουν ασυλία γιατί κάποιος τους την παρέχει. Οι πολιτικές κακουργίες του σημερινού ΑΡΙΣΤΕΡΟ-ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΥΣ έχουν πολιτική κάλυψη, την ίδια πολιτική κάλυψη που είχαν οι πολιτικές κακουργίες του παρακράτους του 60.

Tαμπούρι

Τετάρτη 23 Μαΐου 2012

Ο θαυμαστός νέος κόσμος της αδελφοσύνης των λαών

Ο θαυμαστός νέος κόσμος της αδελφοσύνης των λαών

Tου Στέφανου Κασιμάτη

Σας καλώ να φανταστούμε τη χώρα μας υπό μία κυβέρνηση, η οποία βρίσκεται «στον αντίποδα μιας λογικής που ορθώνει την Ελλάδα - φρούριο, την Ευρώπη - φρούριο» και υποστηρίζει «το δικαίωμα στην ελεύθερη και ασφαλή είσοδο και το άσυλο». Μια κυβέρνηση η οποία θα μεριμνά για «τα κοινωνικά δικαιώματα των μεταναστών, όπως το δικαίωμα στην εργασία, την εκπαίδευση, την υγεία, την κατοικία» και, επιπροσθέτως, για «την παροχή πολιτικών δικαιωμάτων στους μετανάστες, όπως ιθαγένεια και δυνατότητα ενεργού συμμετοχής στην πολιτική ζωή».

Σε αυτήν την Ελλάδα, οι «άτυπες επαναπροωθήσεις στον Εβρο και το Αιγαίο» θα έχουν καταργηθεί, ενώ «το αδίκημα της παράνομης εισόδου, διαμονής και εργασίας» θα έχει αποποινικοποιηθεί, εφόσον «συντρέχουν λόγοι οικονομικής επιβίωσης» -δηλαδή, στην πραγματικότητα, θα έχει αποποινικοποιηθεί για κάθε περίπτωση, αφού πάντα ισχύουν λόγοι οικονομικής επιβίωσης για τους λαθρομετανάστες. Ενδεχομένως, θα ισχύει το αδίκημα για τυχόν ευκατάστατους Ευρωπαίους, οι οποίοι θα περνούν παράνομα τα σύνορα, ωθούμενοι από το όνειρο να ζήσουν στον παράδεισο της αδελφοσύνης των λαών. Το πιθανότερο όμως είναι και αυτοί να απαλλάσσονται της κατηγορίας ως ψυχοπαθείς, καθώς στην Ελλάδα που περιγράφω θα παρέχεται «άδεια διαμονής για λόγους ανθρωπιστικής φύσεως, σε πρόσωπα που πάσχουν από σοβαρά προβλήματα υγείας».

Αυτή η Ελλάδα θα ανήκει όχι απλώς και μόνον στους Ελληνες, αλλά και σε όποιον άλλον του κάνει κέφι ανά την υφήλιο. Μάλιστα, η χώρα δεν θα περιμένει να φθάσουν οι μετανάστες ώς την πόρτα της, ώστε απλώς να την ανοίξει, αλλά θα φροντίζει να εξυπηρετεί τους επίδοξους μετανάστες στις πατρίδες τους. Διότι θα έχει θεσπίσει έναν «πρόσθετο τύπο άδειας, που θα λέγεται “άδεια προς αναζήτηση εργασίας”, με την οποία θα εφοδιάζεται αυτομάτως κάθε ενδιαφερόμενος (είτε με αίτηση προς τις αρμόδιες ελληνικές αρχές είτε με αίτηση στο ελληνικό προξενείο της χώρας προέλευσης) και θα αποκτά αυτοδικαίως το δικαίωμα παραμονής στην ελληνική επικράτεια για ένα χρόνο, με στόχο να αναζητήσει δουλειά». Βασίμως υποθέτω ότι, μετά τη λήξη της «άδειας προς αναζήτηση εργασίας» και εφόσον ο μετανάστης δεν θα έχει εξασφαλίσει σταθερή εργασία, θα του αναγνωρίζεται ότι συντρέχουν οι «λόγοι οικονομικής επιβίωσης», οπότε η παρουσία του θα αποποινικοποιείται. Από εκεί και πέρα, ο δρόμος ώς την ελληνική ιθαγένεια θα είναι περίπατος.

Ο νόμος που προβλέπει την υγειονομική περίθαλψη των παρανόμως διαβιούντων στην Ελλάδα από το δημόσιο σύστημα υγείας μόνον για έκτακτα περιστατικά θα έχει τροποποιηθεί, με σκοπό «τη διεύρυνση της πρόσβασης των μεταναστών στις υπηρεσίες υγείας, όπως ακριβώς ισχύει και για τους Ελληνες» - πράγμα λογικό, αφού στην πράξη δεν θα υφίσταται καμία διάκριση μεταξύ νομίμως και παρανόμως ευρισκομένων στη χώρα. Επομένως, όλοι οι μετανάστες, που θα συρρέουν και θα εγκαθίστανται στην Ελλάδα με την αρωγή του κράτους, δεν θα έχουν καμία έγνοια για την υγεία τους. Το πρόβλημα, βέβαια, είναι ότι, εφόσον όλα αυτά εφαρμοσθούν, πολύ σύντομα θα πάψουν να υπάρχουν υπηρεσίες υγείας - αλλά αυτό είναι δευτερεύον θέμα, διότι οι ωραίες ιδέες είναι πάντα ανώτερες της πραγματικότητας.

Εκτός από τις στοιχειώδεις υλικές ανάγκες, ο άνθρωπος έχει και πνευματικές ανάγκες. Για τον λόγο αυτόν, θα έχουν δημιουργηθεί «δομές προαιρετικής εκμάθησης ελληνικής γλώσσας σε όλους τους ενήλικους μετανάστες πρώτης γενιάς». Με άλλα λόγια, η δυνατότητα (προαιρετική, πάντα) εκμάθησης θα απευθύνεται σε μετανάστες με φιλολογικά ενδιαφέροντα, αφού τα ελληνικά δεν θα είναι τίποτε περισσότερο από τη μητρική γλώσσα μίας από τις πολλές γλωσσικές κοινότητες των κατοίκων της Ελλάδας, για όλες των οποίων θα ισχύει -εννοείται- η αρχή της ισότητας.

Είναι ευνόητο ότι όταν το ιδεώδες της αδελφοσύνης επικρατήσει στις καρδιές των ανθρώπων, ο εγωισμός -ατομικός ή εθνικός- υποτάσσεται. Η κυβέρνηση θα αναλάβει «πρωτοβουλία για κατάργηση του Ευρωπαϊκού Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Ασυλο, καθώς και της λεγόμενης “Οδηγίας της Ντροπής”, για την εναρμόνιση των διαδικασιών επιστροφής υπηκόων τρίτων χωρών». Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα του ανθρωπισμού δεν θα κρατήσει ζηλότυπα το μυστικό του παραδείσου για τον εαυτό της, αλλά θα ανοίξει τον δρόμο για να το ανακαλύψουν και οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Εντούτοις, ένα ερώτημα που θα έθεταν οι κακόπιστοι και όσοι μικρόψυχοι δεν μπορούν να ανοίξουν την καρδιά τους στην ιδέα της αδελφοσύνης των ανθρώπων είναι μήπως η συρροή των απόκληρων του κόσμου στην Ελλάδα ξεφύγει κάθε ελέγχου και ανακύψουν σοβαρά ζητήματα ασφαλείας. Αυτά θα τα αντιμετωπίσει η Αστυνομία. Ομως μία άλλη Αστυνομία, εμφορούμενη από το πνεύμα των ανθρωπιστικών ιδεωδών, καθώς το πρώτο που προβλέπεται είναι η «αποστρατιωτικοποίηση των σωμάτων ασφαλείας», όπως επίσης «η απαγόρευση χημικών ουσιών και πλαστικών σφαιρών σε διαδηλώσεις, απεργίες και κάθε είδους συλλογικές κινητοποιήσεις», αλλά και η «ρητή απαγόρευση κάθε τύπου βίας εναντίον των συλληφθέντων κάθε κατηγορίας». Οι ανακρίσεις, ακόμη και υπόπτων για ειδεχθή εγκλήματα, θα γίνονται με λουλούδια και οι κακούργοι θα λυγίζουν μπροστά στη δύναμη της αγάπης, γιατί ο άνθρωπος είναι από τη φύση του καλός.

Με την καλοσύνη και την πραότητα της Αστυνομίας να αντιμετωπίζει την εγκληματικότητα κατευθείαν στη ρίζα της (που δεν είναι άλλη από την κακία δυστυχισμένων ανθρώπων που δεν γνώρισαν την αληθινή αγάπη...), είναι φυσικό ότι δράσεις και πρακτικές που εφαρμόζονται σήμερα και περιορίζουν την ανθρώπινη ελευθερία θα καταργηθούν. Θα ισχύσει, λ.χ., η «απαγόρευση συλλογής και αποθήκευσης βιομετρικών δεδομένων (δακτυλικά αποτυπώματα, DNA, κ.λπ.)», επίσης η «κατάργηση της ηλεκτρονικής τράπεζας πληροφοριών και η καταστροφή των μέχρι τώρα συλλεχθέντων δεδομένων», όπως και η «απαγόρευση χρήσης καμερών παρακολούθησης σε δημόσιους χώρους (εξωτερικούς ή χώρους εργασίας)».

Ολα τα παραπάνω -ό,τι παρατίθεται εντός εισαγωγικώνπροέρχονται από το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο, υπάρχει ένα προβληματάκι του οποίου η αντιμετώπιση δεν προβλέπεται: Οτι σε έναν κόσμο όπως τον ονειρεύονται ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συνιστώσες τους πολύ σύντομα η Χρυσή Αυγή θα είναι πρώτο κόμμα...

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_22/05/2012_443267

ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΙΜΟΡΑΓΙΑ

ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΙΜΟΡΑΓΙΑ

Γιά Μένα

Η φωτογραφία μου
Επικοινωνία: patmos.island.blog@gmail.com

Ἀρχειοθήκη ἰστολογίου

Ἀναγνῶστες

Ας αποκαλούμε από τώρα και στο εξής τα Σκόπια ως Βαρδαρία. Ας το διαδώσουμε παντού.

Ας αποκαλούμε από τώρα και στο εξής τα Σκόπια ως Βαρδαρία. Ας το διαδώσουμε παντού.
Απαξάπαντες οι ...’’ελληνοφάγοι’’ ανα την Γην, τις γνωρίζουν, αυτές τις αλήθειες, πάρα πολύ καλά. Εκείνο που χρειάζονται, σαν αποστομωτική ’’επισφράγιση’’, είναι το περιβόητο γραμματόσημο, πάνω στο οποίο αυτό, το ίδιο, το συνονθύλευμα των Σκοπιανών, ονομάζει την ...πατρίδα του ...VARDARSKA. Τα γραμματόσημα αποτελούν ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΚΔΟΣΗ της χώρας που τα κυκλοφορεί και θεωρούνται έτσι, ΕΠΙΣΗΜΑ και ΑΔΙΑΨΕΥΣΤΑ Έγγραφά της!

Προξενείο STOP

Προξενείο STOP
Κλίκ στήν εἰκόνα καί ὑπογράψτε γιά νά φύγει τό προξενεῖο ἀπό τήν Θράκη μας.
free counters