Επιζήμιες οι νέες επιβαρύνσεις στο επαγγελματικό σκάφος. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΑ!

Του Γιωργου Bερνικου*

Σκοπός αυτού του κειμένου δεν είναι τόσο να τονίσω την ανάγκη εθνικής στρατηγικής για τον θαλάσσιο τουρισμό, που αποτελεί απ’ ό, τι φαίνεται όνειρο, αλλά για να επισημάνω ότι τα πρόσφατα και απαράδεκτα μέτρα του υπουργείου Οικονομίας για την επιβολή έκτακτης εισφοράς και ετήσιων τελών στα επαγγελματικά σκάφη είναι επιζήμια για την εθνική οικονομία.

Ο βασικός λόγος που επιβλήθηκαν ήταν ότι η κυβέρνηση, στην προσπάθειά της ν’ αυξήσει τα έσοδα του προϋπολογισμού και να επιβάλει νέους φόρους, έκρινε επικοινωνιακά σκόπιμο να εμφανιστεί ότι τα «βάζει» με τους «σκαφάτους», με τη χαρακτηριστική έκφραση του υπουργού Οικονομίας: «Οι σκαφάτοι θα μας βρουν αντιμέτωπους». Απέναντι σ’ αυτήν την απαράδεκτη τοποθέτηση, βρήκε σαν επικοινωνιακή επιπρόσθετη δικαιολογία ότι πολλοί ιδιώτες που επενδύουν στα σκάφη αναψυχής, παρόλο που νόμιμα τα κάνουν επαγγελματικά, στην πραγματικότητα υποκρύπτεται ιδιωτική χρήση! Με αυτό το επιχείρημα προχώρησε σε απαράδεκτες επιβαρύνσεις στα επαγγελματικά σκάφη, εξοντώνοντας τους πραγματικούς επαγγελματίες και βλάπτοντας τον θαλάσσιο τουρισμό.

Δεν αμφισβητεί κανένας το νόμιμο δικαίωμα του κράτους να προσπαθεί ν’ αυξήσει τα έσοδά του και να κάνει αναδιανεμητική πολιτική στον παραγόμενο πλούτο. Αυτά όμως πρέπει να γίνονται σ’ ένα πλαίσιο σταθερού και μόνιμου φορολογικού πλαισίου και ελέγχου, κράτος δικαίου, αναπτυξιακής και περιβαλλοντικής πολιτικής.

Εχουμε αναφέρει ότι η Ελλάδα έχει συγκριτικό πλεονέκτημα στον θαλάσσιο τουρισμό και το εποφθαλμιούν πολλοί. Τα σκάφη είναι αυτά που δίνουν ζωή στα νησιά και μια πολιτική θα έπρεπε να έχει στόχο την ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού. Εδώ έχουμε ακριβώς το αντίθετο:

1. Χρησιμοποιώντας ο υπουργός τη λέξη «σκαφάτοι», μας πάει πίσω μ’ έναν λαϊκισμό και μια οπισθοδρομική νοοτροπία, που θα έπρεπε να ήταν ξεπερασμένη εδώ και καιρό.

2. Ενας βασικός λόγος που θεσπίστηκε η σχετική ευκολία για επαγγελματικό σκάφος ήταν για να ενθαρρύνονται Ελληνες ν’ αγοράζουν σκάφος και, αντί να έχουν ξένη σημαία, να έχουν ελληνική. Δεν μπορεί στη συνέχεια το κράτος, επειδή δεν μπορεί να ξεχωρίσει τους πραγματικούς επαγγελματίες, να επιβάλλει επί δικαίων και αδίκων μέτρα που στην πραγματικότητα εκτελούν τους πραγματικούς επαγγελματίες. Παλαιότερες προτάσεις επαγγελματιών για πιο αυστηρούς κανόνες επαγγελματικού σκάφους, το κράτος δεν τις είχε αποδεχθεί, γιατί ήθελε να ενθαρρύνει ιδιώτες να κάνουν το σκάφος τους επαγγελματικό, προκειμένου να έχουν ελληνική σημαία.

3. Πρέπει να είναι πλήρως κατανοητό ότι γύρω από τον οικονομικό έλεγχο του Αιγαίου διεξάγεται ένας άτυπος οικονομικός πόλεμος, όπως είναι οι σύγχρονοι πόλεμοι. Θα αναφέρω ενδεικτικά τα εξής νούμερα: Η Ελλάδα έχει περίπου 700 - 800 επαγγελματικά επανδρωμένα (με ναυτολογημένο πλήρωμα) σκάφη, στα οποία περιλαμβάνονται και οι καθαρόαιμοι επαγγελματίες και οι ιδιώτες που έχουν κάνει το σκάφος τους επαγγελματικό. Από την άλλη πλευρά του Αιγαίου, οι Τούρκοι έχουν 3.500 επανδρωμένα σκάφη και αναπτύσσονται με τριπλάσιο ρυθμό έναντι της Ελλάδας ετήσια. Ρωτάω: Δεν θα έπρεπε να υπάρχει μια πολιτική που τα 700 - 800 ελληνικά σκάφη να γίνουν 5.000; Με τη συγκεκριμένη εισπρακτική πολιτική, αυτό επιτυγχάνεται; Είναι δυνατόν να κάνουμε αερομαχίες στο Αιγαίο και να χάνουμε τον οικονομικό πόλεμο του Αιγαίου, που αύριο - μεθαύριο όλες οι θάλασσές μας θα είναι γεμάτες με σκάφη με τουρκική σημαία;

4. Ο θαλάσσιος τουρισμός και τα επανδρωμένα σκάφη μπορούν να δημιουργήσουν πολλές θέσεις απασχόλησης. Με μια κατάλληλη πολιτική θα μπορούσαν ν’ απασχοληθούν 5.000 - 10.000 ναυτικοί στον κλάδο αυτό, πολύ περισσότεροι από όποιους πιθανόν άνεργους ναυτικούς έχουμε και που αποτελούν τη βασική αιτία για να υπάρχει ακόμα άτυπο cabotage στην κρουαζιέρα, όπου υπολογίζεται ότι η Ελλάδα χάνει πάνω από 500 εκατ. ευρώ το χρόνο. Το ελληνικό κράτος, αν είχε μια πολιτική να προσελκύει σκάφη αντί να τα διώχνει, θα είχε πολλά να κερδίσει από τον ελλιμενισμό τους, τη συντήρησή τους, τις άμεσες και έμμεσες θέσεις απασχόλησης που δημιουργούν. Ολα αυτά θυσιάζονται για ένα εγγεγραμμένο κονδύλι 20 εκατ. ευρώ στον προϋπολογισμό από την έκτακτη φορολογία των σκαφών αναψυχής.

Σκεφτείτε έναν υπουργό Οικονομίας που, αντί να δημιουργεί τέτοιου είδους αρνητικές εντυπώσεις και αναστάτωση, ανακοίνωνε: «Θα πάρουμε συγκεκριμένα μέτρα για ν’ αναδείξουμε τη χώρα μας σε παγκόσμιο κέντρο ιστιοπλοϊκών σκαφών. Θα κάνουμε τον Πειραιά διεθνές ναυτιλιακό κέντρο. Ζητώ τη στήριξη όλων σας...».

Πηγή