Της Λινας Γιανναρου
Αυτός ήταν έρωτας... Η «δωρεάν» πλαστική σακούλα στο πλάι του ταμείου του σούπερ μάρκετ μάς είχε καταγοητεύσει. Ο, τι και να μας έλεγαν -ότι δεν διαλύεται... ποτέ, ότι καταλήγει έτσι άθικτη στις θάλασσες, προκαλώντας ασφυξία σε συμπαθή θηλαστικά-, εμείς, εκεί, να γεμίζουμε όσο γίνεται περισσότερες, να παίρνουμε κι άλλες, μη μας λείψουν και δεν έχουμε να βάζουμε τα σκουπίδια μας. Ναι, ήταν μια θυελλώδης σχέση που τέλειωσε άδοξα όταν εμφανίστηκε στο προσκήνιο μια άλλη σακούλα, λυγερή, γερή και... διασπώμενη. Και τώρα έρχονται οι ειδικοί να μας ενσπείρουν την αμφιβολία και γι' αυτήν!
Για τη φωτοδιασπώμενη σακούλα ο λόγος, που διατίθενται σήμερα σε πολλά καταστήματα έναντι της συμβατικής διαφημιζόμενης ως η καλύτερη απάντηση της τεχνολογίας στο πρόβλημα της διαχείρισης του πλαστικού. Σύμφωνα με τις προδιαγραφές τους, οι σακούλες αυτές διαλύονται ως διά μαγείας μετά την επαφή με το φως εξαιτίας της περιεκτικότητάς τους σε πολυαιθυλένιο. Κι όμως, οι ερευνητές του Ινστιτούτου Θαλάσσιας και Περιβαλλοντικής Ερευνας Αιγαίου «Αρχιπέλαγος» τις χαρακτηρίζουν «εχθρικές για το περιβάλλον»! Οπως αναφέρουν, οι φωτοδιασπώμενες σακούλες δεν διασπώνται κατά τη διαδικασία κομποστοποίησης. Σε πείραμα που πραγματοποίησαν, τοποθετώντας αυτού του τύπου τις σακούλες σε μηχανή κομποστοποίησης, βρέθηκε ότι ακόμα και μετά επτά μήνες, συνεχίζουν να διατηρούνται σε πολύ καλή κατάσταση. Επιπλέον, μολονότι χαρακτηρίζονται ανακυκλώσιμες, οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι δεν είναι, καθώς η ανάμειξη ενός υλικού από πολυαιθυλένιο με προ-οξειδωτικά πρόσθετα με ένα υλικό από σκέτο πολυαιθυλένιο ακυρώνει τη διαδικασία της ανακύκλωσης καταστρέφοντας το παράγωγο υλικό.
Την ίδια στιγμή, επιβαρυντική για το περιβάλλον φαίνεται ότι είναι και η ίδια η εγγενής ιδιότητά τους να διασπώνται ταχύτερα χάρη στον χημικό καταλύτη που περιέχουν. Οπως αναφέρει το «Αρχιπέλαγος», με τη βοήθεια της ηλιακής ακτινοβολίας και του αλατιού διασπώνται γρήγορα σε μικροσκοπικά κομμάτια, ακόμα και σε διάστημα λίγων εβδομάδων, γεγονός που εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για τους θαλάσσιους οργανισμούς (και όχι μόνον). Χαρακτηριστικά ήταν τα ευρήματα έρευνας του Ινστιτούτου για τη διασπορά του πλαστικού στις ελληνικές ακτές. Ολες οι παραλίες που ελέγχθηκαν βρέθηκαν να περιέχουν στο ίζημά τους, άλλες σε μικρό και άλλες σε πολύ υψηλό επίπεδο, μικροσκοπικές ίνες πλαστικού! Σύμφωνα με την έκθεση που συντάχθηκε, τα πλαστικά αυτά δεν προέρχονταν μόνο από τα σκουπίδια που εναποθέτει ο εγχώριος και ξένος τουρισμός στις ελληνικές παραλίες, αλλά κυρίως από τις εκατοντάδες παράνομες χωματερές που λειτουργούν στις «πίσω αυλές» των νησιών και παράκτιων περιοχών.
Πηγή:http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_07/04/2009_310181
Η λύση είναι απλή! Πάνινες σακούλες από φυσικά υλικά. Είναι φθηνές γερές και δεν τις πετάμε. Απαιτήτε επίσης την συσκευασία με χαρτί, αν είναι δυνατόν ανακυκλωμένο, και όχι συνθετικά υλικά.
Τρίτη 7 Απριλίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΙΜΟΡΑΓΙΑ
Γιά Μένα
Ας αποκαλούμε από τώρα και στο εξής τα Σκόπια ως Βαρδαρία. Ας το διαδώσουμε παντού.
Απαξάπαντες οι ...’’ελληνοφάγοι’’ ανα την Γην, τις γνωρίζουν, αυτές τις αλήθειες, πάρα πολύ καλά. Εκείνο που χρειάζονται, σαν αποστομωτική ’’επισφράγιση’’, είναι το περιβόητο γραμματόσημο, πάνω στο οποίο αυτό, το ίδιο, το συνονθύλευμα των Σκοπιανών, ονομάζει την ...πατρίδα του ...VARDARSKA. Τα γραμματόσημα αποτελούν ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΚΔΟΣΗ της χώρας που τα κυκλοφορεί και θεωρούνται έτσι, ΕΠΙΣΗΜΑ και ΑΔΙΑΨΕΥΣΤΑ Έγγραφά της!
Προξενείο STOP
Κλίκ στήν εἰκόνα καί ὑπογράψτε γιά νά φύγει τό προξενεῖο ἀπό τήν Θράκη μας.
Καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πλαστικό έχει σοβαρά πλεονεκτήματα έναντι των άλλων υλικών και για αυτό το προτιμούνε.
Το ότι είναι παράγωγο του πετρελαίου είναι περιττό να το αναφέρω. Αυτές οι σακούλες που βλέπετε στα σουπερ μαρκετ δεν είναι οικολογικές ουσιαστικά.
100% οικολογικό πλαστικό είναι τα λεγόμενα green plastics, τα βιοδιασπώμενα τα οποία παράγονται κυρίως από καλαμπόκι. Υπάρχουν τέτοια πλαστικά από την εποχή του 1ου πολέμου που έκαναν οι αμερικάνοι στο Ιράκ. Τότε είχαν ήδη πρώτοι αυτοί και την έψαχναν γιατί είχαν προβλέψει το θέμα με το πετρελαιο. Μιλάμε για περιπου 20 χρόνια.
Με αυτό το υλικό μπορείς να παράξεις όχι μόνο σακούλες αλλά όλα τα υπόλοιπα προίόντα πλαστικών.
Στην αρχή όχι, τώρα όμως σε ποσοστό ανω του 90% ναι.
Έχουν εμπλακεί μεγάλες εταιρίες στη δημιουργία αυτών των υλικών και με μεγάλη επιτυχία. Το θέμα είναι πως οι βιομήχανοι το απορρίπτουν λόγω τιμής. Έχει περίπου τη διπλάσια τιμή από τα πετροχημικά. Κάποια στιγμή θα αναγκαστούνε όμως να πάνε προς τα εκεί. Δεν ξέρω πότε όμως.
Αυτό που κανείς ίσως δεν έχει σκεφτεί ή δεν ξέρει είναι πως το πλαστικό από καλαμπόκι αν "τρέξει" θα βοηθήσει αρκετά και στην αγροτική ανάπτυξη. Επίσης κάτι άλλο που έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. Πλαστικό από φύκια αλλά και από άλλα θαλάσσια ας τα πω φυτά. Εκεί αν "τρέξει" θα βοηθηθούν και κάποιες δραστηριότητες στη θάλασσα.
Εργάζομαι σε γερμανική εταιρία και πουλάμε μηχανές παραγωγής πλαστικών. Το γνωρίζω το θέμα.
Το 2002 είχα γράψει ένα άρθρο για τα green plastics και στην Ελλάδα τα περιοδικά το πετάξανε στα σκουπίδια. Τελικά το έκανα στα αγγλικά και το έστειλα στο εξωτερικό. Δημοσιεύτηκε σε δύο αμερικάνικα περιοδικά του χώρου. Στην Ελλάδα μου το ξανά έδωσα το 2007 και το δημοσιεύσανε σαν καινούριο...
Όπως καταλαβαίνεις είμαστε οικολόγοι στα λόγια οι Έλληνες φίλε Ιωάννη. Σοβαρή προσπάθεια επίσης έγινε στο Πολυτεχνείο από κάποιους και το ξέρω μιας και ήρθαν και με βρήκανε. Αλλά...κανείς δεν τους πήρε στα σοβαρά, όπως πάντα.
Ευτυχώς όχι όλοι αλλά οι περισσότεροι οικολόγοι Έλληνες είναι σαν τον...Τρεμόπουλο. Κοινώς ΣΥΡΙΖΑ οικολόγοι...