Εχθρικές για το περιβάλλον τελικά οι φωτοδιασπώμενες σακούλες

Της Λινας Γιανναρου
Αυτός ήταν έρωτας... Η «δωρεάν» πλαστική σακούλα στο πλάι του ταμείου του σούπερ μάρκετ μάς είχε καταγοητεύσει. Ο, τι και να μας έλεγαν -ότι δεν διαλύεται... ποτέ, ότι καταλήγει έτσι άθικτη στις θάλασσες, προκαλώντας ασφυξία σε συμπαθή θηλαστικά-, εμείς, εκεί, να γεμίζουμε όσο γίνεται περισσότερες, να παίρνουμε κι άλλες, μη μας λείψουν και δεν έχουμε να βάζουμε τα σκουπίδια μας. Ναι, ήταν μια θυελλώδης σχέση που τέλειωσε άδοξα όταν εμφανίστηκε στο προσκήνιο μια άλλη σακούλα, λυγερή, γερή και... διασπώμενη. Και τώρα έρχονται οι ειδικοί να μας ενσπείρουν την αμφιβολία και γι' αυτήν!
Για τη φωτοδιασπώμενη σακούλα ο λόγος, που διατίθενται σήμερα σε πολλά καταστήματα έναντι της συμβατικής διαφημιζόμενης ως η καλύτερη απάντηση της τεχνολογίας στο πρόβλημα της διαχείρισης του πλαστικού. Σύμφωνα με τις προδιαγραφές τους, οι σακούλες αυτές διαλύονται ως διά μαγείας μετά την επαφή με το φως εξαιτίας της περιεκτικότητάς τους σε πολυαιθυλένιο. Κι όμως, οι ερευνητές του Ινστιτούτου Θαλάσσιας και Περιβαλλοντικής Ερευνας Αιγαίου «Αρχιπέλαγος» τις χαρακτηρίζουν «εχθρικές για το περιβάλλον»! Οπως αναφέρουν, οι φωτοδιασπώμενες σακούλες δεν διασπώνται κατά τη διαδικασία κομποστοποίησης. Σε πείραμα που πραγματοποίησαν, τοποθετώντας αυτού του τύπου τις σακούλες σε μηχανή κομποστοποίησης, βρέθηκε ότι ακόμα και μετά επτά μήνες, συνεχίζουν να διατηρούνται σε πολύ καλή κατάσταση. Επιπλέον, μολονότι χαρακτηρίζονται ανακυκλώσιμες, οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι δεν είναι, καθώς η ανάμειξη ενός υλικού από πολυαιθυλένιο με προ-οξειδωτικά πρόσθετα με ένα υλικό από σκέτο πολυαιθυλένιο ακυρώνει τη διαδικασία της ανακύκλωσης καταστρέφοντας το παράγωγο υλικό.
Την ίδια στιγμή, επιβαρυντική για το περιβάλλον φαίνεται ότι είναι και η ίδια η εγγενής ιδιότητά τους να διασπώνται ταχύτερα χάρη στον χημικό καταλύτη που περιέχουν. Οπως αναφέρει το «Αρχιπέλαγος», με τη βοήθεια της ηλιακής ακτινοβολίας και του αλατιού διασπώνται γρήγορα σε μικροσκοπικά κομμάτια, ακόμα και σε διάστημα λίγων εβδομάδων, γεγονός που εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για τους θαλάσσιους οργανισμούς (και όχι μόνον). Χαρακτηριστικά ήταν τα ευρήματα έρευνας του Ινστιτούτου για τη διασπορά του πλαστικού στις ελληνικές ακτές. Ολες οι παραλίες που ελέγχθηκαν βρέθηκαν να περιέχουν στο ίζημά τους, άλλες σε μικρό και άλλες σε πολύ υψηλό επίπεδο, μικροσκοπικές ίνες πλαστικού! Σύμφωνα με την έκθεση που συντάχθηκε, τα πλαστικά αυτά δεν προέρχονταν μόνο από τα σκουπίδια που εναποθέτει ο εγχώριος και ξένος τουρισμός στις ελληνικές παραλίες, αλλά κυρίως από τις εκατοντάδες παράνομες χωματερές που λειτουργούν στις «πίσω αυλές» των νησιών και παράκτιων περιοχών.

Πηγή:http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_07/04/2009_310181

Η λύση είναι απλή! Πάνινες σακούλες από φυσικά υλικά. Είναι φθηνές γερές και δεν τις πετάμε. Απαιτήτε επίσης την συσκευασία με χαρτί, αν είναι δυνατόν ανακυκλωμένο, και όχι συνθετικά υλικά.