ΡΕΣΑΛΤΑΡΑΜΕ…

Σαμιακός Τύπος

ΥΙΟΙ και ΙΟΙ, κόρες και… κοκόρες λυμαίνονται επί μακρόν την πολιτική –και όχι μόνον- ζωή του τόπου. Ρεσαλταρισμένος ο πρώτος αντιπρόεδρος της Βουλής προκαταλαμβάνει της τυφλής Θεάς τις αποφάσεις, μιλώντας για σόμπες κηροζίνης και μπουκαλάκια ανακύκλωσης.

ΒΟΜΒΕΣ ΜΟΛΟΤΩΦ αμφί πλήθουσαν αγοράν. Η βία «έχει ψωμί και ο κόσμος πεινάει, παρά την συνήθως εφαρμοζόμενη τακτική παραπλάνησης που περιλαμβάνει μπαγιάτικο άρτο και μουχλιασμένα θεάματα. Βίαιες και οι πεθαμένες καλημέρες και τα ξεφτισμένα χαμόγελα στις κατατμηματισμένες κοινωνίες μας. Βία και το φυτίλι της συντήρησης που σιγοκαίει στη λάμπα των νεοτεριστικών –τάχα μου- ιδεών.


ΙΔΕΟΛΗΨΙΕΣ, επισημάνσεις, απαιτήσεις, άρνηση, τριγμός, ανατροπή, καταπίεση. Σαν χύτρα που βράζει χωρίς βαλβίδα διαφυγής του ατμού... Σαν τη διογκούμενη καθημερινά δυσανεξία των Σαμίων στην επέλαση των λάθρα εισερχόμενων.
Σαν τις καταγγελίες που αποκρύπτονται για να αποφευχθεί η περιθωριοποίηση των θυμάτων. Οι «θύτες», χωρίς ταυτότητα, πατρίδα, στοιχειώδη μέσα προς το ζην, προστασία, βιώνουν τη βία σε όλη της την έκταση. Οι Αθήναζε συσκέψεις περιορίζονται σε καταγραφή του «προβλήματος» και εξαντλούνται σε χαζολογιστικές καταγραφές του τρεις το λάδι - εφτά το ξύδι - πέντε το λαδόξυδο και δώδεκα τα εισιτήρια μετάβασης στην πολύβουη και αδηφάγα πρωτεύουσα. Μάνι - μάνι να πληρωθεί και το …μαμ, μην αλληλοφαγωθούν όλες φυλές της γης και στερηθούν το…φουαγκρα .


Για πολύ…(γ)κράξιμο είμεθα τελικά…
ΚΕΡΑΣΑΚΙ στης μεταναστατευτικής πολιτικής την τούρτα όπου έχωναν βαθιά τα δαχτυλάκια τους και έγλειφαν την σαντυγί (ομού με τον…Πάκη) διάφοροι επαγγελματίες ανεπάγγελτοι, τα παγανισμένα κέντρα «υποδοχής». Σαν τις πτυχές του ακορντεόν που ενώνονται και ανοίγουν κατά βούλησιν του οργανοπαίχτη.
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ του κόσμου είναι πως οι ΒΛΑΚΕΣ έχουν μεγάλη αυτοπεποίθηση και γνώμη επί παντός επιστητού, ενώ οι ευφυείς είναι γεμάτοι αμφιβολίες. Μέχρι να βρουν τον βηματισμό τους και να αποφασίσουν με δημοκρατικές – χρονοβόρες - διαδικασίες, τους έρχεται κατακούτελα ένα λιβελογράφημα και ψάχνονται…
ΜΠΑΛΤΑΣ στον «ΜΠΑΛΤΑΤΖΗ» και … όπα-άλα-δώσε- και – σώσε στο ΟΠΑΑΧ που κατέληξε σε κοινό αχ, ενίοτε και βαχ. Τότε που κομπορρημονούσαν οι ανέραστοι αιρετοί περί διαχείρισης των υδάτινων πόρων συνολικά και τους ονοματίζαμε «αιθεροβάμονες», μας κατηγορούσαν για μεροληψία!
ΔΩΡΟΛΗΨΙΑ για στρατιωτικές μεταθέσεις, θρυλείται πως έλαβε χώρα ένα μεσημέρι στης δρυούσας τα μέρη ενώ η τουρκάλα ρεπόρτερ, μας είδε να κυκλοφορούμε εν Αδαμιαία περιβολή, τουτέστιν…τσίτσιδοι. Φαίνεται τελικά πως την διδάξαμε την… οθωμανική διάλεκτο στην Κέρβελη, γι΄αυτό και χαρακτήρισε την περιοχή ως «τουρκική».


Ρεσαλτάραμε, μάγκες!
ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΙΚΑΡΙΟΥ