Τήν παραμονή, λίγο μετά τά μεσάνυχτα, “ἐγενόμην ἐν τή νήσω τή καλούμενη Πάτμω”. Καθώς ἔπαιρνε νά χαράξει ἤμουν πάνω στή Χώρα. Ἡ θάλασσα, ἀκίνητη σάν τό μέταλλο, ἔδενε τά τριγυρινά νησιά.Δέν ἀνάσαινε οὔτε ἕνα φύλλο μέσα στό φῶς πού δυνάμωνε. Ἡ γαλήνη ἦταν ἕνα κέλυφος ὁλωσδιόλου ἀράγιστο.Ἔμεινα καρφωμένος ἀπό αὐτή τήν ἐπιβολή ἔπειτα ἐνίωσα πώς ψιθύριζα:“Ἔρχου καί βλέπε...”.

Γεώργιος Σεφέρης

"Από στενός πατριώτης, γίνομαι εθνικιστής, με τη συνείδηση του έθνους μου και όλων των άλλων εθνών, γιατί οι διαφορές των εθνών πάντα θα υπάρχουν, και έχω τη συνείδησή τους και χαίρομαι που υπάρχουν αυτές οι διαφορές, που με τις αντιθέσεις τους, με τις αντιλήψεις τους, υψώνουν την ανθρώπινη συνείδηση και ενέργεια. Από άτομο γίνομαι άνθρωπος. " (ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ. ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 18-3-1919)



 Άρθρο - ανάλυση του Αντιναύαρχου ε.α. Β. Μαρτζούκου Π.Ν. και είναι απο την ιστοσελίδα του Αντίβαρου.

ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΟΤΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΜΑΣ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ!!!


Για αυτό είναι καλό να ξυπνήσουμε απο τον λήθαργο που μας έχουν ρίξει οι ελληνόφωνοι πολιτικοί μας: Αυτόν της διάβρωσης και τελικής καταστροφής της Ελλάδος!!! Ο καθένας ας τα εκλάβει όπως νομίζει.

Για να διαβάσετε περισσότερα κλικ στην εικόνα ή ΕΔΩ για να κατεβάσετε το άρθρο σε PDF






Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

Καί πάλι για το βιβλίο Ιστορίας της Γ΄ Γυμνασίου - ΜΟΝΟ 3 ΣΕΛΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ '21!

 Δεν αρκεί η διόρθωση ότι «η Τουρκία διεκδικούσε τα Ύμια», θα πρέπει ν' αλλάξει και η έκφραση ότι έγιναν «αμοιβαίες υποχωρήσεις».

Μόνο ΤΡΕΙΣ σελίδες αφιερώνουν οι συγγραφείς στην Επανάσταση του 1821!

Κύριε διευθυντά

Κανονικά, κάποιος που ενδιαφέρεται για την ποιότητα της παιδείας που παρέχεται στο ελληνικό σχολείο, θα 'πρεπε να είναι ευχαριστημένος με την απόφαση της κ. Διαμαντοπούλου να «διορθώσει» την αναφορά τη σχετική με την υπόθεση των Υμίων, διαμορφώνοντάς την σε: «με αφορμή τη διεκδίκηση από την Τουρκία της βραχονησίδας Ύμια...» (βλ. «ΠΑΡΟΝ», 25-7-2010, σ. 20). Βέβαια, ελπίζω ότι δεν σας διαφεύγει η κολοσσιαία αντίφαση, λίγο παρακάτω, με την έκφραση «αμοιβαίες υποχωρήσεις», να εμφανίζεται ο διεκδικών κάτι που δεν του ανήκει (η Τουρκία) ως υποχωρών, τη στιγμή μάλιστα που αυτός που πραγματικά υποχωρεί (η Ελλάδα) βλέπει τρία απ' τα καλύτερα παιδιά της να αφήνουν την τελευταία τους πνοή στο πεδίο της τιμής.

Εγώ, κι ας μην είμαι ιστορικός, θα το 'βρισκα πιο σωστό και πιο τίμιο να δηλώνεται ότι «η Ελλάδα, κατόπιν και της παρεμβάσεως των Αμερικανών, εξαναγκάστηκε σε τακτική αναδίπλωση. Αυτό όμως, σε τίποτα δεν μειώνει τη σημασία της αυτοθυσίας τριών αξιωματικών του Πολεμικού μας Ναυτικού, του Χριστόδουλου Καραθανάση, του Παναγιώτη Βλαχάκου και του Έκτορα Γιαλοψού, που έδωσαν τη ζωή τους στον βωμό της υπεράσπισης της εθνικής ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας μας.».

Τέτοιου είδους διατυπώσεις, όμως, προϋποθέτουν ιστορικούς που, εκτός από επιστημονική κατάρτιση, διαθέτουν και αγάπη για τον τόπο τους, όρο εκ των ων ουκ άνευ για τη συγγραφή εθνικής ιστορίας, κι όχι δήθεν αντικειμενικούς παρατηρητές αγγλοσαξωνικής συνειδήσεως, που εν τέλει καλύπτουν την ευθυγράμμιση με τα συμφέροντα των ισχυρών πίσω από μια επίφαση αντικειμενικότητας και αμεροληψίας (ασφαλώς δεν είναι τυχαίο ότι ο ρεπούσειος «συνωστισμός» στην παραλία της Σμύρνης κάνει την εμφάνισή του στο βιβλίο του Τζέφρυ Ευγενίδης Middle sex, εκδ. Libro, 2003, σ. 82: «... Στο μπράντι, ο πλωτάρχης Άρθουρ Μάξουελ του Ναυτικού της Αυτής Μεγαλειότητος και οι υποτελείς του έπαιρναν διαδοχικά τα κιάλια για να παρατηρήσουν την κατάσταση στην ακτή. «Τρομερός συνωστισμός ε;» [...] «...Όσο για τους Έλληνες, ε, κοίταξέ τους μόνο. Έκαψαν συθέμελα όλη τη χώρα και τώρα συνωστίζονται εδώ πέρα ζητώντας βοήθεια. Ωραίο πούρο ε;»»).

Κι επειδή ορισμένοι, επικαλούμενοι και την ορθότατη ρήση του Σολωμού περί ταύτισης εθνικού και αληθούς, θα ήθελαν να παρουσιάσουν τα λεγόμενα περί εθνικού προσανατολισμού ως προτροπή για εθνικιστικού χαρακτήρα ψευδολογία, σπεύδουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι εθνικός προσανατολισμός της ιστοριογραφίας σημαίνει προσπάθεια για διακρίβωση της ιστορικής αλήθειας που αφορά κατά κύριο λόγο ένα συγκεκριμένο έθνος (εν προκειμένω το ελληνικό) κι όχι εκτός τόπου και χρόνου ισομερώς κατανεμημένη μέριμνα για τις ιστορικές τύχες όλων ανεξαιρέτως των εθνών (πράγμα που και πρακτικά θα συνιστούσε ανεφάρμοστο εγχείρημα).

Οι συγγραφείς όμως του συγκεκριμένου βιβλίου δεν είναι οι πλέον κατάλληλοι για τη συγγραφή εγχειριδίου εθνικής ιστορίας, γιατί δεν τα πάνε και τόσο καλά με την έννοια της «εθνικής ταυτότητας»: «Το στοιχείο που δέσποσε στην ελληνική πνευματική ζωή τον 19ο αιώνα ήταν η προσπάθεια οικοδόμησης μιας εθνικής ταυτότητας κοινής για ολόκληρο τον ελληνισμό», δηλώνουν στην αρχή της ενότητας 26, σ. 77.

Πρόκειται στην ουσία εδώ για κεκαλυμμένη έκθεση του μεταμοντέρνου ιδεολογήματος περί σχετικά πρόσφατης «κατασκευής» των εθνικών ταυτοτήτων (κατά συνέπειαν και της ελληνικής). Παραγνωρίζεται όμως το αντικειμενικό γεγονός ότι όταν π.χ. ο Ζαμπέλιος επεσήμαινε τη σχέση του κ.ν.ε. «τραγουδώ» με το α.ε. «τραγωδία» δεν κατασκεύαζε τίποτα, αλλά αποκάλυπτε απλώς τις υπαρκτές σχέσεις μεταξύ αρχαίου και νεώτερου ελληνισμού. Το ότι οι συγγραφείς σκοπίμως συγχέουν τις έννοιες «εθνική ταυτότητα» και «εθνική συνείδηση» φαίνεται και από την ακόλουθη διατύπωση: «Βεβαίως, η απόκτηση μιας πολιτιστικής ταυτότητας κοινής για όλο τον ελληνισμό έπρεπε να βασίζεται σε μια ενιαία, καθομιλουμένη γλώσσα.». Προφανώς για να αποκτάται κάτι, σημαίνει ότι πριν δεν υπάρχει.

Όλα αυτά βεβαίως οι συγγραφείς φροντίζουν να τα εκθέτουν με μισόλογα, ανολοκλήρωτους συλλογισμούς, αποσιωπήσεις και σιβυλλικές διατυπώσεις του τύπου: «Ο Σπυρίδων Ζαμπέλιος και Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος υποστήριξαν ότι η συνέχεια του ελληνισμού από την αρχαιότητα υπήρξε αδιάκοπη και, για να ενισχύσουν αυτή τη θέση, στράφηκαν στη μελέτη του Βυζαντίου. Έτσι διαμορφώθηκε το τριμερές σχήμα της ελληνικής ιστορίας, αρχαία, βυζαντινή, νεότερη. Το σχήμα αυτό κυριαρχεί μέχρι σήμερα στην ελληνική ιστοριογραφία, ιδίως στη σχολική.».

Και μας μας έμεινε η απορία ποιο είναι το σχήμα που υιοθετείται από ένα μέρος της μη σχολικής ιστοριογραφίας, και προ παντός ποια θέση παίρνουν τελικώς οι συγγραφείς του βιβλίου που κατά τα φαινόμενα έχουν και δίνουν την εντύπωση ότι απευθύνονται σε μικρόνοες «ιθαγενείς».

Δέστε για παράδειγμα πώς τσουβαλιάζουν σε μία και μοναδική παράγραφο τον εθνικισμό και τον πατριωτισμό, χωρίς να αισθάνωνται την ανάγκη να κάνουν τη θεμελιώδη διάκριση μεταξύ των δύο. Προκειμένου περί του εθνικισμού, ως παράγοντα που ωδήγησε στην έκρηξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, γράφουν στη σελίδα 89: «Ο εθνικισμός έπαιξε ουσιαστικό ρόλο στην ωρίμανση των συνθηκών που οδήγησαν στον πόλεμο. Σε μια Ευρώπη όπου οι πολιτικές αποφάσεις είχαν πάψει πλέον να αφορούν μόνο τους ηγέτες, οι συμπεριφορές των λαών είχαν βαρύτητα. Βεβαίως εκτός από κάποιους φανατικούς, οι λαοί της Ευρώπης δεν επιθυμούσαν τον πόλεμο. Δεν ήταν, ωστόσο, και διατεθειμένοι να καταπνίξουν τα εθνικά τους αισθήματα για να διατηρηθεί η ειρήνη.».

Μπορούμε τώρα να καταλάβουμε πώς είδαν οι συγγραφείς και τη στάση της Ελλάδας στην υπόθεση των Ιμίων: ως κατάπνιξη των «εθνικών (διάβαζε: εθνικιστικών) μας αισθημάτων» «για να διατηρηθεί η ειρήνη», προς την οποία μονομερή «κατάπνιξη» προσπαθούν κι αυτοί να συμβάλουν με τη «χείρα βοηθείας» που τείνουν προς τους αμφισβητούντες την εθνική μας υπόσταση.

Το κάνουν άλλωστε και σε άλλες περιπτώσεις και με ποικίλους τρόπους. Το γεγονός και μόνο ότι για τα στρατιωτικά γεγονότα της ελληνικής επανάστασης αφιερώνονται τρεις σελίδες (σ. 30-32, με οχτώ μάλιστα εικόνες) είναι ενδεικτικό του πώς αντιμετωπίζεται το μεγαλύτερο κατόρθωμα του νεώτερου ελληνισμού που στοίχισε ποταμούς αιμάτων. Και μετά απορούμε που σε ερώτηση για το ποια γεγονότα αντιστοιχούν στις ημερομηνίες 25 Μαρτίου 1821 και 28 Οκτωβρίου 1940, επί 49 μαθητών της Γ΄ τάξεως ενός συνοικιακού γυμνασίου απάντησαν σωστά για μεν την πρώτη 30 μαθητές, για δε τη δεύτερη 24.

Σίγουρα, κάτι σάπιο υπάρχει στη «δημοκρατία» της Δανιμαρκίας, που δεν αντιμετωπίζεται με «διορθώσεις» επιδερμικού και ευκαιριακού χαρακτήρα αλλά χρήζει ριζικής και συνολικής αντιμετώπισης.

Πηγή:http://hellenicrevenge.blogspot.com/2010/08/3-21.html

1 σχόλιο:

  1. Οι φοβικοί τύραννοι δεν είναι παντοδύναμοι, αφού ηττήθηκαν σε Βιετνάμ και Αφγανιστάν, ενώ αλληλομισιούνται επίσης. Ούτε τον ήλιο, τα ηφαίστεια ή τις βαρυχειμωνιές μπορούν να ελέγξουν, κι ας περιαυτολογούν...
    Πετρέλαιο-βενζίνη αυξήθηκαν 50% μέσα σε ένα χρόνο... ΤΙ θα τρώμε από την πετρελαιοεξαρτημένη γεωργία, μόλις φτάσουν τα 3-4 ευρώ το λίτρο;
    Έκθεση των δολαριανών στρατηγών (Γκάρντιαν, 11-4-2010*) ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ ότι με 30 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου ετήσια κατανάλωση για 7 δισεκατομμύρια καταναλωτές, όχι μόνο δεν πρόκειται να αντληθούν ούτε τα μισά από τα υπάρχοντα κοιτάσματα (αφού όσο λιγοστεύει το πετρέλαιο ΑΚΡΙΒΑΙΝΕΙ και γίνεται ΑΣΥΜΦΟΡΗ η άντλησή του σε ολοένα ΑΣΤΑΘΕΣΤΕΡΕΣ συνθήκες - το ίδιο και οι ΠΑΝΑΚΡΙΒΕΣ-ΑΣΥΜΦΟΡΕΣ ψευτοεναλλακτικές ΣΥΣΚΕΥΕΣ, που φτιάχνονται με σπατάλη καυσίμων-μετάλλων...), αλλά το 2012 ΔΕ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΥΘΕΝΑ αποθέματα καυσίμων και θα αρχίσει παγκόσμιο χάος (μιας και οι εγωμανείς δε νοιάζονται για αποκέντρωση σε ΑΥΤΑΡΚΗ χωριά).
    Αφού επί αιώνες λύσσαξαν οι πολεμοκάπηλοι ανοϊκοί για υπερπληθυσμό αναλώσιμων μισθοφόρων-καταναλωτών, τώρα νομίζουν οι ματαιόδοξοι ότι με φοροεξόντωση, αντί για ειρηνικό έλεγχο των γεννήσεων, θα μας αραιώσουν για να απομείνουν με τα τελευταία βαρέλια πετρελαίου. Αλλά λογαριάζουν χωρίς την ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ να ελέγξουν π.χ. τον ήλιο, τα ηφαίστεια, ενώ ούτε να ετοιμάσουν την τροφή τους μόνοι τους δεν μπορούν...
    ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ για να συνεχίσουμε μετά την ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ των εγωμανών!
    http://www.youtube.com/watch?v=EGYDNM0M4XE

    *http://www.guardian.co.uk/business/2010/apr/11/peak-oil-production-supply

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια πού περιέχουν ύβρεις και συνδέσμους πού οδηγούν σε ιστοτόπους με ακατάλληλο, αντεθνικό, ανθελληνικό, και προσβλητικό περιεχόμενο θα διαγράφονται. Επίσης δεν θα γίνονται δεκτά σχόλια γραμμένα σε greeklish.

ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΙΜΟΡΑΓΙΑ

ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΙΜΟΡΑΓΙΑ

Γιά Μένα

Η φωτογραφία μου
Επικοινωνία: patmos.island.blog@gmail.com

Ἀρχειοθήκη ἰστολογίου

Ἀναγνῶστες

Ας αποκαλούμε από τώρα και στο εξής τα Σκόπια ως Βαρδαρία. Ας το διαδώσουμε παντού.

Ας αποκαλούμε από τώρα και στο εξής τα Σκόπια ως Βαρδαρία. Ας το διαδώσουμε παντού.
Απαξάπαντες οι ...’’ελληνοφάγοι’’ ανα την Γην, τις γνωρίζουν, αυτές τις αλήθειες, πάρα πολύ καλά. Εκείνο που χρειάζονται, σαν αποστομωτική ’’επισφράγιση’’, είναι το περιβόητο γραμματόσημο, πάνω στο οποίο αυτό, το ίδιο, το συνονθύλευμα των Σκοπιανών, ονομάζει την ...πατρίδα του ...VARDARSKA. Τα γραμματόσημα αποτελούν ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΚΔΟΣΗ της χώρας που τα κυκλοφορεί και θεωρούνται έτσι, ΕΠΙΣΗΜΑ και ΑΔΙΑΨΕΥΣΤΑ Έγγραφά της!

Προξενείο STOP

Προξενείο STOP
Κλίκ στήν εἰκόνα καί ὑπογράψτε γιά νά φύγει τό προξενεῖο ἀπό τήν Θράκη μας.
free counters